อโฟรไดท์ | ตำนานเทพเจ้ากรีก

อโฟรไดท์

แหล่งที่มา: Wikipedai

อะโฟรไดต์ ( / ˌ æ f r ə d aɪ t iː / ^ⓘ ,AF-rə-DY-tee) เป็นเทพธิดากรีกโบราณที่เกี่ยวข้องกับความรัก ราคะ ความงาม ความสุข ความหลงใหล การสืบพันธุ์ และในฐานะเทพธิดาโรมันที่ผสมผสานกัน วีนัส ความปรารถนาทางเพศ ความอุดมสมบูรณ์เจริญรุ่งเรือง และชัยชนะ สัญลักษณ์หลักของอะโฟรไดท์ ได้แก่ เปลือกหอย ต้นไมร์เทิล กุหลาบ นกพิราบ นกกระจอก และหงส์ ลัทธิของอะโฟรไดท์ส่วนใหญ่มาจากลัทธิของเทพธิดาฟินิเชียน แอสตาร์เต ซึ่งเป็นญาติกับเทพธิดาอินันนาของเซมิติกตะวันออกซึ่งลัทธิของเธอมีพื้นฐานมาจากลัทธิอินันนาของสุเมเรียน ศูนย์กลางลัทธิหลักของอะโฟรไดท์คือไซเทราไซปรัส โครินธ์ และเอเธนส์ เทศกาลหลักของเธอคือ อะโฟรดิเซีย ซึ่งมีการเฉลิมฉลองทุกปีในช่วงกลางฤดูร้อน ในลาโคเนีย อะโฟรไดท์ได้รับการบูชาในฐานะเทพธิดานักรบ นอกจากนี้เธอยังเป็นเทพีผู้อุปถัมภ์ของโสเภณี ซึ่งความสัมพันธ์นี้ทำให้บรรดานักวิชาการในยุคแรกๆ เสนอแนวคิดเรื่อง "การค้าประเวณีศักดิ์สิทธิ์" ในวัฒนธรรมกรีก-โรมัน ซึ่งในปัจจุบันแนวคิดนี้ถือได้ว่าเป็นความคิดที่ผิดพลาด

อโฟรไดท์
เทพีแห่งความรัก ความใคร่ ความหลงใหล ความสุข ความงาม และเรื่องเพศ
สมาชิกสิบสองเทพเจ้าแห่งโอลิมปัส
ที่อยู่	ภูเขาโอลิมปัส
ดาวเคราะห์	ดาวศุกร์
สัตว์	ปลาโลมา นกกระจอก นกเขา หงส์ กระต่าย ห่าน ผึ้ง ปลา ผีเสื้อ
เครื่องหมาย	ดอกกุหลาบ เปลือกหอย ไข่มุก กระจกเข็มขัด ดอกไม้ทะเล ผักกาดหอม ดอกนาซิสซัส
ต้นไม้	myrrh, myrtle, apple, pomegranate
ลำดับวงศ์ตระกูล
ผู้ปกครอง	ซูสและไดโอนี ( โฮเมอร์ ) ยูเรนัส ( เฮเซียด )
พระสนม	เฮฟเฟสทัส (หย่าร้าง) เอเรส (คู่ครองที่ไม่ได้แต่งงาน) คู่รักหลายคน
เด็ก	Eros, Phobos, Deimos, Harmonia, Pothos, Anteros, Himeros, Hermaphroditus, Rhodos, Eryx, Peitho, The Graces, Beroe, Golgos, Priapus, Aeneas
เทียบเท่า
โรมัน	ดาวศุกร์
ชาวอียิปต์	ฮาธอร์ ไอซิส

แอโฟรไดท์เป็นเทพีสำคัญในวิหารของกรีก และมีบทบาทโดดเด่นในวรรณคดีกรีกโบราณใน Theogony ของเฮเซียด แอโฟรไดท์ถือกำเนิดนอกชายฝั่งไซเทราจากโฟม ( ἀφρός , aphrós ) ที่เกิดจากอวัยวะเพศของยูเรนัส ซึ่งโครนัสลูกชายของเขาตัดขาดและโยนลงทะเล อย่างไรก็ตาม ใน Iliad ของโฮเมอร์ เธอเป็นลูกสาวของซูสและไดโอนี ใน Symposium ของเขา เพลโตยืนยันว่าต้นกำเนิดทั้งสองนี้แท้จริงแล้วเป็นของสิ่งที่แยกจากกัน แอโฟรไดท์อูราเนีย (แอโฟรไดท์ "สวรรค์" ที่เหนือจักรวาล) และ แอโฟรไดท์แพนเดมอส (แอโฟรไดท์ที่ "คนทั่วไป" มีอยู่ทั่วไป) ฉายาว่า แอโฟรไดท์ อาเรีย ("ผู้ชอบสงคราม") เผยให้เห็นธรรมชาติที่แตกต่างกันของเธอในศาสนากรีกโบราณ อะโฟรไดท์มีคำเรียกอื่นๆ อีกมากมาย โดยแต่ละคำจะเน้นถึงลักษณะที่แตกต่างกันของเทพธิดาองค์เดียวกัน หรือถูกใช้โดยลัทธิท้องถิ่นที่แตกต่างกัน ดังนั้นเธอจึงเป็นที่รู้จักในชื่อไซเธเรีย ( เทพธิดาแห่งไซเธรา ) และไซปริส ( เทพธิดาแห่งไซปรัส ) เนื่องจากสถานที่ทั้งสองแห่งอ้างว่าเป็นสถานที่เกิดของเธอ บทกวีโอดถึงอะโฟรไดท์ของซัปโฟเป็นบทกวีที่เก่าแก่ที่สุดบทหนึ่งที่อุทิศให้กับเทพธิดา และยังคงอยู่มาตั้งแต่ยุคโบราณจนเกือบสมบูรณ์

ในตำนานเทพเจ้ากรีก อโฟรไดท์แต่งงานกับเฮฟเฟสทัสเทพแห่งไฟ ช่างตีเหล็ก และการทำโลหะ อโฟรไดท์ไม่ซื่อสัตย์ต่อเขาบ่อยครั้งและมีชู้หลายคน ในโอดีสซีเธอถูกจับได้ว่าล่วงประเวณีกับเอเรสเทพแห่งสงคราม ในบทสวดสรรเสริญอโฟรไดท์บทแรก เธอได้ล่อลวงแอนไคเซส ผู้เลี้ยงแกะที่เป็นมนุษย์ อโฟรไดท์ยังเป็นแม่อุปถัมภ์และชู้รักของอะโดนิส ผู้เลี้ยงแกะที่เป็นมนุษย์ซึ่งถูกหมูป่าฆ่าตาย นอกจากเอเธน่าและเฮร่าแล้ว อโฟรไดท์ยังเป็นหนึ่งในสามเทพีที่ทะเลาะกันจนทำให้เกิดสงครามเมืองทรอยและมีบทบาทสำคัญในอีเลียด อโฟรไดท์ปรากฏอยู่ในงานศิลปะตะวันตกในฐานะสัญลักษณ์แห่งความงามของผู้หญิง และปรากฏในงานวรรณกรรมตะวันตกมากมาย เธอเป็นเทพเจ้าสำคัญในศาสนา Neopagan ยุคใหม่ รวมถึงคริสตจักรแห่งอโฟรไดท์วิคคาและเฮลเลนิสม์

ตำนาน

การเกิด

อะโฟรไดท์มักถูกกล่าวขานว่าเกิดใกล้กับศูนย์กลางการบูชาหลักของเธอคือปาฟอสบนเกาะไซปรัสซึ่งเป็นเหตุว่าทำไมเธอจึงถูกเรียกว่า "ไซเปรียน" โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผลงานบทกวีของซัปโฟสถานศักดิ์สิทธิ์ของอะโฟรไดท์ที่ปาเฟีย ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของบ้านเกิดของเธอเป็นสถานที่แสวงบุญในโลกยุคโบราณมาเป็นเวลาหลายศตวรรษ ตำนานอื่นๆ ของเธอเล่าว่าเธอเกิดใกล้กับเกาะไซเทรา ดังนั้นจึงมีอีกชื่อหนึ่งว่า "ไซเทเรีย" ไซเทราเป็นจุดแวะพักสำหรับการค้าและวัฒนธรรมระหว่างเกาะครีตและเพโลโพนีซัส ดังนั้น เรื่องราวเหล่านี้อาจรักษาร่องรอย การอพยพของลัทธิบูชาอะโฟรไดท์จากตะวันออกกลางไปยังกรีก แผ่นดินใหญ่

ตามเรื่องเล่าเกี่ยวกับการเกิดของเธอที่เล่าโดยเฮเซียดใน Theogony ของเขา โครนัสตัดอวัยวะเพศ ของยูเรนัสและโยนมันลงไปในทะเลข้างหลังเขา โฟมจากอวัยวะเพศของเขาทำให้เกิดอโฟรไดท์ (ดังนั้นชื่อของเธอซึ่งเฮเซียดตีความว่า "โฟมเกิดขึ้น") ในขณะที่ยักษ์เอรินเยส (ความโกรธ) และเมเลียปรากฏตัวจากหยดเลือดของเขา เฮเซียดกล่าวว่าอวัยวะเพศ "ถูกนำข้ามทะเลมาเป็นเวลานานและโฟมสีขาวก็ผุดขึ้นมาจากเนื้อที่เป็นอมตะ พร้อมกับมันทำให้เด็กผู้หญิงเติบโตขึ้น" หลังจากที่อโฟรไดท์เกิดจากโฟมทะเล เธอถูกซัดขึ้นฝั่งในที่ที่มีเทพเจ้าองค์อื่นอยู่ บันทึกของเฮเซียดเกี่ยวกับการเกิดของอโฟรไดท์หลังจากการตอนของยูเรนัสอาจมาจากเพลงของกุมาร์บี  บท กวี โบราณของชาวฮิตไทต์ที่เทพเจ้ากุมาร์บีโค่นล้มอานูเทพเจ้าแห่งท้องฟ้า ผู้เป็นบิดา และกัดอวัยวะเพศของเขาออก ทำให้เขาตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตรของอานู ซึ่งรวมถึงอิชทาร์และเทชูบ พี่ชายของเธอ ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งพายุของชาวฮิตไทต์

ในอีเลียด อโฟรไดท์ถูกบรรยายว่าเป็นลูกสาวของซูสและไดโอนี ชื่อของไดโอนีดูเหมือนจะเป็นชื่อสกุลของไดออสและไดออน ซึ่งเป็นชื่อที่คล้ายกับชื่อซูส ซูสและไดโอนีมีลัทธิบูชาร่วมกันที่โดโดนาทางตะวันตกเฉียงเหนือของกรีซ ในTheogonyเฮเซียดบรรยายไดโอนีว่าเป็นโอเชียนิด แต่อพอลโลโดรัสทำให้เธอเป็นไททัน ลำดับที่สิบสาม ซึ่งเป็นบุตรของไกอาและยูเรนัส

เรื่องราวของเทพีวีนัสและการกำเนิดจากเปลือกหอย

เทพีวีนัส ซึ่งถือกำเนิดขึ้นในลักษณะของหญิงสาวที่เติบโตเต็มที่ ปรากฏกายเปลือยกายอยู่ในเปลือกหอยเชลล์ขนาดยักษ์ที่ล่องลอยอยู่บนผืนน้ำ 

สายลมพัดพาวีนัส

ด้านซ้ายของเธอ เทพแห่งสายลม เซฟิรัส เป่าลมจากปากของเขาเพื่อช่วยพัดพาวีนัสไปยังชายฝั่ง ข้างกายเซฟิรัสคือออร่าที่มีปีก ตัวแทนของสายลมเบา ซึ่งเป่าลมอย่างอ่อนโยน ทั้งคู่บินอยู่กลางอากาศ มีปีกที่ละเอียดอ่อน และผสานพลังกันเพื่อพัดพาวีนัสไปยังจุดหมาย พลังลมนี้ยังพัดเส้นผมของวีนัสและเสื้อผ้าของร่างอื่นๆ ไปทางซ้าย

การต้อนรับของเทพีโฮรา

ทางด้านซ้ายของวีนัส คือสตรีผู้สง่างามได้รับการระบุว่าเป็นหนึ่งใน โฮรา หรือ ฮาวส์เทพีแห่งฤดูกาลและการจัดสรรเวลา เธอลอยอยู่เหนือพื้นเล็กน้อย ยื่นเสื้อคลุมหรูหราออกมารอรับวีนัสทันทีที่เธอไปถึงฝั่ง โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อปกปิดร่างเปลือยเปล่าของวีนัส เครื่องแต่งกายของสตรีผู้สง่างามประดับด้วยดอกไม้ บ่งบอกว่าเธอคือโฮราแห่งฤดูใบไม้ผลิ ผู้ที่ยินดีต้อนรับการมาถึงของวีนัสอย่างมีความสุข ท่าทีของเธอสง่างามและผ่อนคลาย สื่อถึงการเฉลิมฉลองแห่งธรรมชาติ

ดอกไม้ที่โปรยปราย

ดอกกุหลาบที่พัดผ่านไปพร้อมกับสายลมจากเซฟิรัสและออร่า ถือเป็นสัญลักษณ์ที่เหมาะสมสำหรับคลอริส ผู้เป็นนางไม้แห่งดอกไม้ เพิ่มความงดงามและความเป็นธรรมชาติให้กับฉากการกำเนิดของวีนัส

การแต่งงาน

แอโฟรไดท์ถูกพรรณนาอย่างสม่ำเสมอว่าเป็นผู้ใหญ่ที่ยังไม่แต่งงานและน่าปรารถนาอย่างยิ่งโดยไม่เคยมีวัยเด็ก เธอถูกพรรณนาในสภาพเปลือยบ่อยครั้ง ในอีเลียดแอโฟรไดท์เป็นคู่ครองที่ดูเหมือนจะไม่ได้แต่งงานของเอเรสเทพเจ้าแห่งสงคราม และภรรยาของเฮฟเฟสตัส เป็นเทพธิดาอีกองค์หนึ่งชื่อคาริส ในทำนองเดียวกันใน Theogony ของเฮเซียด แอโฟรไดท์ยังไม่แต่งงานและภรรยาของเฮฟเฟสตัสคือ อาเกลีย ซึ่งเป็นน้องคนสุดท้องของคาริสทั้งสาม

อย่างไรก็ตาม ในหนังสือเล่มที่แปดของโอดีสซี  นักร้องตาบอดเดโมโดคัสบรรยายถึงอโฟรไดท์ว่าเป็นภรรยาของเฮฟเฟสตัสและบอกเล่าถึงการที่เธอได้กระทำผิดประเวณีกับเอเรสระหว่างสงครามเมืองทรอย เฮลิออสเทพแห่งดวงอาทิตย์ เห็นอโฟรไดท์และเอเรสมีเพศสัมพันธ์กันบนเตียงของเฮฟเฟสตัสและเตือนเฮฟเฟสตัสซึ่งได้สร้างตาข่ายที่สวยงามแทบมองไม่เห็น ครั้งต่อไปที่เอเรสและอโฟรไดท์มีเพศสัมพันธ์กัน ตาข่ายได้ดักจับพวกเขาไว้ทั้งคู่ เฮฟเฟสตัสนำเทพเจ้าทั้งหมดเข้าไปในห้องนอนเพื่อหัวเราะเยาะคนล่วงประเวณีที่ถูกจับ แต่อพอลโล เฮอร์มีส และโพไซดอนเห็นใจเอเรส และโพไซดอนตกลงที่จะจ่ายเงินให้เฮฟเฟสตัสเพื่อปล่อยตัวเอเรส อโฟรไดท์กลับไปยังวิหารของเธอในไซปรัส ซึ่งเธอได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลคาไรต์ เรื่องเล่านี้น่าจะมีต้นกำเนิดมาจากนิทานพื้นบ้านกรีก ซึ่งเดิมทีไม่เกี่ยวข้องกับโอดีสซี  ในรายละเอียดเพิ่มเติมที่แทรกเข้ามาในภายหลัง อาเรสวางอเลคทริออน ทหารหนุ่ม ไว้ที่ประตูเพื่อเตือนถึงการมาถึงของเฮลิออส แต่อเลคทริออนดันเผลอหลับไปขณะปฏิบัติหน้าที่เฝ้ายาม เฮลิออสพบทั้งสองคนและแจ้งให้เฮฟเฟสทัสทราบ อาเรสโกรธจัดจึงเปลี่ยนอเลคทริออนให้กลายเป็นไก่ซึ่งส่งเสียงขันไม่หยุดเพื่อประกาศพระอาทิตย์ขึ้น

หลังจากเปิดเผยพวกเขาแล้ว เฮฟเฟสตัสก็ขอให้ซุสคืนของขวัญแต่งงานและสินสอดทองหมั้นให้เขา^[ 121 ]ในช่วงสงครามเมืองทรอยเขาได้แต่งงานกับคาริส / อักเลอาหนึ่งในเกรซซึ่งดูเหมือนว่าจะหย่าร้างจากอโฟรไดท์^{[ 112 ] [ 122 ]}หลังจากนั้น โดยทั่วไปแล้ว อาเรสเป็นผู้ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นสามีหรือคู่ครองอย่างเป็นทางการของเทพธิดา บนแจกันฟรองซัวส์ทั้งสองมาถึงงานแต่งงานของเพลีอุสและธีทิสบนรถม้าคันเดียวกัน เช่นเดียวกับที่ซุสทำกับเฮร่าและโพไซดอน ทำกับแอมฟิไทร ต์ กวีพินดาร์และเอสคิลัสอ้างถึงอาเรสว่าเป็นสามีของอโฟรไดท์^[ 123 ]

เรื่องราวในเวลาต่อมาถูกคิดค้นขึ้นเพื่ออธิบายการแต่งงานของอโฟรไดท์กับเฮเฟสตัส ในเรื่องราวที่มีชื่อเสียงที่สุด ซูสได้แต่งงานกับอโฟรไดท์อย่างรีบเร่งกับเฮเฟสตัสเพื่อป้องกันไม่ให้เทพเจ้าองค์อื่นต่อสู้เพื่อเธอ^[ 124 ]ในตำนานอีกเวอร์ชันหนึ่ง เฮเฟสตัสได้มอบ บัลลังก์ทองคำให้กับ เฮร่า แม่ของเขา แต่เมื่อเฮร่าได้นั่งบนบัลลังก์นั้น เธอก็ถูกขังไว้และเขาปฏิเสธที่จะปล่อยเธอไปจนกว่าเธอจะตกลงที่จะมอบมือของอโฟรไดท์ให้กับเขา^[ 125 ]เฮฟเฟสตัสดีใจมากที่ได้แต่งงานกับเทพีแห่งความงาม และได้ตีเครื่องประดับที่สวยงามให้กับเธอ รวมทั้งสโตรฟิออน ( στρόφιον ) ที่รู้จักกันในชื่อเคสทอส ฮิมาส ( κεστὸς ἱμάς ) ^[ 126 ]ชุดชั้นในทรงกากบาท (มักแปลว่าเข็มขัดรัดหน้าท้องของอโฟรไดท์ ) ^[ 127 ]ซึ่งเน้นหน้าอกของเธอ^[ 128 ]และทำให้เธอไม่อาจต้านทานผู้ชายได้มากยิ่งขึ้น^[ 127 ]สโตรฟิออนดังกล่าวมักใช้ในการพรรณนาเทพีแห่งตะวันออกใกล้ อิชทาร์และอาทาร์กาติส^[ 127 ]

พนักงานประจำ

โดยทั่วไปแล้ว Aphrodite มักจะมาพร้อมกับ Eros เทพแห่งราคะและความปรารถนาทางเพศ^[ 131 ]ในTheogony ของเขา Hesiod บรรยายถึง Eros ว่าเป็นหนึ่งในสี่พลังดั้งเดิมดั้งเดิมที่เกิดในช่วงเริ่มต้นของเวลา^[ 131 ]แต่หลังจากที่ Aphrodite ถือกำเนิดจากโฟมทะเล เขาก็ได้พบกับHimerosและเมื่ออยู่ด้วยกัน พวกเขาก็กลายเป็นเพื่อนคู่ใจของ Aphrodite ^[ 132 ]ในงานศิลปะกรีกยุคแรก Eros และ Himeros ต่างปรากฏเป็นชายหนุ่มรูปงามในอุดมคติที่มีปีก^[ 133 ]กวีบทกวีภาษากรีกมองว่าพลังของ Eros และ Himeros เป็นอันตราย บังคับ และเป็นไปไม่ได้ที่ใครจะต้านทานได้^[ 134 ]ในยุคปัจจุบัน Eros มักถูกมองว่าเป็นลูกชายของ Aphrodite ^[ 135 ]แต่จริงๆ แล้วนี่เป็นนวัตกรรมที่ล่าช้าเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน^[ 136 ]นักวิชาการในIdyllsของTheocritusกล่าวว่า Sappho กวีในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาลได้บรรยายถึง Eros ว่าเป็นบุตรชายของ Aphrodite และ Uranus ^[ 137 ]แต่การอ้างอิงถึง Eros ครั้งแรกที่ยังหลงเหลืออยู่ว่าเป็นบุตรชายของ Aphrodite มาจากArgonauticaของApollonius แห่ง Rhodesซึ่งเขียนขึ้นในศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล ซึ่งทำให้เขาเป็นบุตรชายของ Aphrodite และ Ares ^[ 138 ]ต่อมาชาวโรมันซึ่งมองว่า Venus เป็นเทพธิดาแม่ ได้นำแนวคิดที่ว่า Eros เป็นบุตรชายของ Aphrodite มาใช้และทำให้เป็นที่นิยม^[ 138 ]ทำให้เป็นภาพที่โดดเด่นในงานเกี่ยวกับตำนานจนถึงปัจจุบัน^[ 138 ]

ผู้ติดตามหลักของ Aphrodite คือ Charites ทั้งสามซึ่ง Hesiod ระบุว่าเป็นธิดาของ Zeus และ Eurynome และตั้งชื่อว่า Aglaea ("Splendor"), Euphrosyne ("Good Cheer") และ Thalia ("Abundance") ^[ 139 ] Charites ได้รับการบูชาเป็นเทพธิดาในกรีกมาตั้งแต่จุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์กรีกนานก่อนที่ Aphrodite จะได้รับการแนะนำเข้าสู่แพนธีออน^[ 112 ]ผู้ติดตามชุดอื่นของ Aphrodite คือHorae ("Hours") สามคน ^[ 112 ]ซึ่ง Hesiod ระบุว่าเป็นธิดาของ Zeus และThemisและตั้งชื่อว่าEunomia ("Good Order"), Dike ("Justice") และEirene ("Peace") ^[ 140 ]บางครั้ง Aphrodite ก็มาพร้อมกับHarmoniaลูกสาวของเธอกับ Ares และHebeลูกสาวของ Zeus และ Hera ^[ 141 ]

โดยทั่วไปแล้ว เทพแห่งความอุดมสมบูรณ์Priapusถือเป็นบุตรของ Aphrodite โดยDionysus [ ^{142 ] [ 143 ] แต่}บางครั้งเขาก็ถูกอธิบายว่าเป็นบุตรของนางโดย Hermes, Adonis หรือแม้แต่ Zeus ^[ 142 ] Scholion บนArgonautica ของ Apolloniusแห่งRhodes ^[ 144 ]กล่าวว่าในขณะที่ Aphrodite กำลังตั้งครรภ์ Priapus Hera อิจฉาเธอและใช้ยาพิษกับท้องของเธอในขณะที่เธอกำลังนอนหลับเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กจะน่าเกลียด^[ 142 ]ในอีกเวอร์ชันหนึ่ง Hera สาปแช่งลูกชายในครรภ์ของ Aphrodite เพราะเขาเป็นพ่อของ Zeus ^[ 145 ]เมื่อ Aphrodite คลอดบุตร เธอรู้สึกตกใจมากเมื่อเห็นว่าเด็กมีองคชาตที่ใหญ่และแข็งตัวถาวรมีพุงป่องและลิ้นที่ใหญ่^[ 142 ]อโฟรไดต์ทิ้งทารกไว้ให้ตายในถิ่นทุรกันดาร แต่คนเลี้ยงสัตว์พบเขาและเลี้ยงดูเขาขึ้นมา ต่อมาค้นพบว่าไพรปัสสามารถใช้องคชาตอันใหญ่โตของเขาเพื่อช่วยในการเจริญเติบโตของพืชได้^[ 142 ]

แองคิส

บทความหลัก: ปลาแอนไคเซส

บทสวดสรรเสริญพระเจ้าบทแรกสำหรับเทพีอโฟรไดท์ ( บทสวดที่ 5 ) ซึ่งน่าจะแต่งขึ้นเมื่อประมาณกลางศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล^[ 146 ]บรรยายว่าครั้งหนึ่งซุสเคยรำคาญเทพีอโฟรไดท์ที่ทำให้เทพเจ้าตกหลุมรักมนุษย์^[ 146 ]จึงทำให้เธอตกหลุมรักแอนไคเซสชายเลี้ยงแกะรูปงามที่อาศัยอยู่เชิงเขาใต้ภูเขาไอดาใกล้กับเมืองทรอย [ ^{146 ] แอ}นไคเซสปรากฏตัวต่อแอนไคเซสในร่างของหญิงพรหมจารีรูปร่างสูงใหญ่สวยงามในขณะที่เขาอยู่คนเดียวในบ้านของเขา^[ 147 ]แอนไคเซสเห็นเธอสวมเสื้อผ้าสีสดใสและเครื่องประดับแวววาว หน้าอกของเธอเปล่งประกายด้วยรัศมีศักดิ์สิทธิ์^[ 148 ]เขาถามเธอว่าเธอคือเทพีอโฟรไดท์หรือไม่ และสัญญาว่าจะสร้างแท่นบูชาให้เธอบนยอดเขา หากเธอจะอวยพรเขาและครอบครัวของเขา^[ 149 ]

อโฟรไดท์โกหกเขาว่าเธอไม่ใช่เทพธิดา แต่เป็นลูกสาวของตระกูลขุนนางแห่งหนึ่งของฟรีเจีย^[ 149 ]เธออ้างว่าสามารถเข้าใจภาษาทรอยได้เพราะเธอมีพี่เลี้ยงชาวทรอยเมื่อตอนเป็นเด็กและบอกว่าเธอพบว่าตัวเองอยู่บนไหล่เขาหลังจากที่เฮอร์มีสคว้าตัวเธอไปขณะกำลังเต้นรำในงานเฉลิมฉลองเพื่อเป็นเกียรติแก่อาร์เทมิสเทพีแห่งพรหมจรรย์^[ 149 ]อโฟรไดท์บอกแอนไคซีสว่าเธอยังเป็นพรหมจารีและขอร้องให้เขาพาเธอไปหาพ่อแม่ของเขา^[ 149 ]แอนไคซีสเกิดความใคร่อย่างบ้าคลั่งต่ออโฟรไดท์ทันทีและสาบานว่าเขาจะมีเซ็กส์กับเธอ^[ 149 ]แอนไคซีสพาอโฟรไดท์ไปที่เตียงของเขาซึ่งปกคลุมไปด้วยขนของสิงโตและหมี^[ 150 ]จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อผ้าของเธอจนหมดและทำรักกับเธอ^[ 150 ]

หลังจากการมีเพศสัมพันธ์เสร็จสิ้นแล้ว อโฟรไดท์ก็เปิดเผยร่างเทพที่แท้จริงของเธอ^[ 151 ]แอนไคซีสตกใจกลัว แต่อโฟรไดท์ปลอบใจเขาและสัญญาว่าเธอจะให้กำเนิดลูกชายให้เขา^[ 151 ]เธอทำนายว่าลูกชายของพวกเขาจะเป็น เทพ ครึ่งคนครึ่งสัตว์ เอเนียสซึ่งจะถูกเลี้ยงดูโดยนางไม้แห่งถิ่นทุรกันดารเป็นเวลาห้าปีก่อนที่จะไปที่เมืองทรอยเพื่อเป็นขุนนางเหมือนพ่อของเขา^[ 152 ]เรื่องราวการตั้งครรภ์ของเอเนียสยังกล่าวถึงในTheogony ของเฮเซียดและใน Book II ของ Iliadของโฮเมอร์^{[ 152 ] [ 153 ]}

อะโดนิส

บทความหลัก: อะโดนิส

ตำนานของอะโฟรไดท์และอะโดนิสอาจมาจาก ตำนาน สุเมเรียน โบราณ ของอินันนาและดูมูซิด [ ^{154 ] [ 155 ] [ 156 ] ชื่อ}ภาษากรีกἌδωνις ( Adōnis ,การออกเสียงภาษากรีก: [ádɔːnis] ) มาจากคำภาษาคานาอัน ว่า ʼadōnซึ่งแปลว่า "เจ้านาย" ^{[ 157 ] [ 156 ]}การอ้างอิงภาษากรีกที่เก่าแก่ที่สุดที่เป็นที่รู้จักเกี่ยวกับอะโดนิสมาจากส่วนหนึ่งของบทกวีของซัปโฟ กวีเลสเบี้ยน ( ประมาณ 630 - ประมาณ 570 ปีก่อนคริสตกาล ) ซึ่งกลุ่มหญิงสาวถามอะโฟรไดท์ว่าพวกเธอจะทำอะไรได้บ้างเพื่อไว้อาลัยให้กับการตายของอะโดนิส^[ 158 ]อะโฟรไดท์ตอบว่าพวกเธอต้องตบหน้าอกและฉีกเสื้อชั้นในของพวกเธอ^[ 158 ]การอ้างอิงในภายหลังทำให้เรื่องราวสมบูรณ์ยิ่งขึ้นด้วยรายละเอียดเพิ่มเติม^[ 159 ]ตามการเล่าเรื่องที่พบในบทกวีMetamorphosesโดยกวีชาวโรมันOvid (43 ปีก่อนคริสตกาล – 17/18 คริสตศักราช) อะโดนิสเป็นลูกชายของไมร์ราซึ่งถูกสาปโดยอโฟรไดท์ด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าต่อบิดาของเธอเอง กษัตริย์ซินรัสแห่งไซปรัสหลังจากแม่ของไมร์ราโอ้อวดว่าลูกสาวของเธอสวยกว่าเทพธิดา^[ 160 ]ไมร์ราถูกขับไล่หลังจากตั้งครรภ์และถูกเปลี่ยนให้เป็นต้นไมร์ราแต่ก็ยังให้กำเนิดอะโดนิส^[ 161 ]

อโฟรไดท์พบทารกและนำเขาไปที่ยมโลกเพื่อให้เพอร์เซโฟนีเลี้ยงดู^[ 162 ]เธอกลับมารับเขาเมื่อเขาโตขึ้นและพบว่าเขาหล่อเหลามาก^[ 162 ]เพอร์เซโฟนีต้องการเก็บอะโดนิสไว้ ส่งผลให้เกิดการแย่งชิงสิทธิ์ดูแลระหว่างเทพธิดาสององค์ว่าใครควรครอบครองอะโดนิส^[ 162 ]ซูสยุติข้อพิพาทโดยออกคำสั่งว่าอะโดนิสจะใช้เวลาหนึ่งในสามของปีกับอโฟรไดท์ หนึ่งในสามกับเพอร์เซโฟนี และหนึ่งในสามกับใครก็ตามที่เขาเลือก^[ 162 ]อะโดนิสเลือกที่จะใช้เวลานั้นกับอะโฟรไดท์^[ 162 ]จากนั้น วันหนึ่ง ขณะที่อะโดนิสกำลังล่าสัตว์ เขาก็ได้รับบาดเจ็บจากหมูป่าและเสียเลือดจนตายในอ้อมแขนของอะโฟรไดท์^[ 162 ]ในงานกึ่งล้อเลียนเรื่องDialogues of the GodsนักเขียนเสียดสีLucianเล่าอย่างขบขันว่า Aphrodite ที่ผิดหวังบ่นกับSelene เทพีแห่งดวงจันทร์ เกี่ยวกับ Erosลูกชายของเธอที่ทำให้ Persephone ตกหลุมรัก Adonis และตอนนี้เธอต้องแบ่งปันเขากับเธอ^[ 163 ]

ในเรื่องราวเวอร์ชันต่างๆ หมูป่าถูกส่งมาโดยเอเรส ซึ่งอิจฉาที่อโฟรไดท์ใช้เวลากับอะโดนิสมากเกินไป หรือโดยอาร์เทมิส ซึ่งต้องการแก้แค้นอโฟรไดท์ที่ฆ่าฮิปโปลิตัสสาวก ผู้ภักดีของเธอ ^[ 164 ]ในอีกเวอร์ชันหนึ่ง อพอลโลโกรธจัดและเปลี่ยนตัวเองเป็นหมูป่าและฆ่าอะโดนิส เพราะอโฟรไดท์ทำให้เอรีแมนทัส ลูกชายของเขาตาบอด เมื่อเขาสะดุดเจออโฟรไดท์เปลือยกายขณะที่เธอกำลังอาบน้ำหลังจากมีเพศสัมพันธ์กับอะโดนิส^[ 165 ]เรื่องราวยังให้สาเหตุของความเกี่ยวข้องระหว่างอโฟรไดท์กับดอกไม้บางชนิด^[ 164 ]มีรายงานว่าในขณะที่เธอไว้อาลัยการตายของอะโดนิส เธอทำให้ดอกไม้ทะเลเติบโตทุกที่ที่เลือดของเขาตกลงไป และประกาศให้มีเทศกาลในวันครบรอบการตายของเขา^[ 162 ]ในเรื่องเล่าเวอร์ชันหนึ่ง อโฟรไดท์ได้รับบาดเจ็บจากหนามของ พุ่ม กุหลาบและกุหลาบซึ่งเคยเป็นสีขาวก็เปื้อนเลือดของเธอจนเป็นสีแดง^[ 164 ]ตามบันทึกของลูเซียนเรื่อง On the Syrian Goddess ^[ 113 ]ทุกปีในช่วงเทศกาลของอะโดนิส แม่น้ำอะโดนิสในเลบานอน(ปัจจุบันเรียกว่าแม่น้ำอับราฮัม ) จะกลายเป็นสีแดงไปด้วยเลือด^[ 162 ]

ตำนานของอะโดนิสมีความเกี่ยวข้องกับเทศกาลอะโดเนียซึ่งสตรีชาวกรีกเฉลิมฉลองทุกปีในช่วงกลางฤดูร้อน^[ 156 ]เทศกาลซึ่งเห็นได้ชัดว่ามีการเฉลิมฉลองในเลสโบสแล้วในสมัยของซัปโฟ ดูเหมือนว่าจะได้รับความนิยมครั้งแรกในเอเธนส์ในช่วงกลางศตวรรษที่ห้าก่อนคริสตกาล^[ 156 ]ในช่วงเริ่มต้นของเทศกาล สตรีจะปลูก "สวนของอะโดนิส" ซึ่งเป็นสวนเล็กๆ ที่ปลูกไว้ในตะกร้าเล็กๆ หรือเครื่องปั้นดินเผาแตกเล็กๆ ภายในมีพืชที่เติบโตเร็วหลากหลายชนิด เช่นผักกาดหอมและยี่หร่าหรือแม้แต่เมล็ดพืชที่งอกเร็ว เช่นข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์^[ 156 ]จากนั้น สตรีจะปีนบันไดขึ้นไปบนหลังคาบ้านของพวกเธอ ซึ่งพวกเธอจะวางสวนไว้ใต้แสงแดดอันร้อนแรงของฤดูร้อน^[ 156 ]พืชจะงอกในแสงแดดแต่จะเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็วในความร้อน^[ 166 ]จากนั้นผู้หญิงจะคร่ำครวญและคร่ำครวญอย่างเสียงดังเกี่ยวกับการตายของอะโดนิส^[ 167 ]ฉีกเสื้อผ้าของพวกเธอและตบหน้าอกของพวกเธอในการแสดงความทุกข์โศกต่อหน้าธารกำนัล^[ 167 ]

ความโปรดปรานของพระเจ้า

ในหนังสือThe Works and Days ของเฮเซีย ด ซูสสั่งให้อโฟรไดท์สร้างแพนโดราซึ่งเป็นผู้หญิงคนแรกให้มีรูปร่างหน้าตาสวยงามและน่าดึงดูดทางเพศ^[ 168 ]เพื่อที่เธอจะได้เป็น "คนชั่วร้ายที่ผู้ชายจะรักที่จะโอบกอด" ^[ 169 ]อโฟรไดท์ "เทความสง่างาม" ลงบนศีรษะของแพนโดรา^[ 168 ]และเตรียม "ความปรารถนาอันเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่ทำให้เข่าอ่อน" ให้กับเธอ ทำให้เธอเป็นภาชนะที่สมบูรณ์แบบสำหรับความชั่วร้ายที่จะเข้ามาในโลก^[ 170 ]บริวารของอโฟรไดท์ ได้แก่ เพโท คาริทีส และโฮเร ประดับแพนโดราด้วยทองคำและเครื่องประดับ^[ 171 ]

ตามตำนานหนึ่ง อโฟรไดท์ช่วยเหลือฮิปโปเมเนสชายหนุ่มผู้สูงศักดิ์ที่ต้องการแต่งงานกับอตาลันต้าหญิงสาวผู้โด่งดังไปทั่วแผ่นดินในเรื่องความงาม แต่ปฏิเสธที่จะแต่งงานกับชายใด ๆ เว้นแต่เขาจะวิ่งแซงหน้าเธอได้[ 172 ^{] [ 173 ]อตา}ลันต้าเป็นนักวิ่งที่รวดเร็วมากและเธอตัดหัวผู้ชายทุกคนที่แพ้เธอ^{[ 172 ] [ 173 ]}อโฟรไดท์มอบแอปเปิ้ลทองคำ สามลูก จากสวนเฮสเพอริ เดสให้ฮิปโปเมเนส และสั่งให้เขาโยนมันไปข้างหน้าอตาลันต้าขณะที่เขาวิ่งแข่งกับเธอ^{[ 172 ] [ 174 ]}ฮิปโปเมเนสเชื่อฟังคำสั่งของอโฟรไดท์^[ 172 ]และอตาลันต้าเมื่อเห็นผลสีทองที่สวยงามก็ก้มลงไปหยิบแต่ละผล ทำให้ฮิปโปเมเนสสามารถวิ่งแซงเธอได้^{[ 172 ] [ 174 ]}ในเวอร์ชันของเรื่องราวจากMetamorphoses ของ Ovid ฮิปโปเมเนสลืมที่จะจ่ายเงินคืนให้กับอโฟรไดท์สำหรับความช่วยเหลือของเธอ^{[ 175 ] [ 172 ]}ดังนั้นเธอจึงทำให้ทั้งคู่เกิดความใคร่ในขณะที่พวกเขากำลังพักอยู่ที่วิหารไซเบลี [ ^{172 ] ทั้ง}คู่ทำลายวิหารด้วยการมีเซ็กส์ในนั้น ทำให้ไซเบลีต้องเปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นสิงโตเพื่อเป็นการลงโทษ^{[ 175 ] [ 172 ]}

ตำนานของPygmalionถูกกล่าวถึงครั้งแรกโดย Philostephanus นักเขียนชาวกรีกแห่ง Cyrene ในศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล[ 176 ^{] [ 177 ]แต่มี}การเล่าขานรายละเอียดเป็นครั้งแรกในหนังสือ Metamorphoses ของ Ovid ^[ 176 ]ตามที่ Ovid กล่าว Pygmalion เป็นช่างแกะสลักรูปหล่อมากจากเกาะไซปรัส ซึ่งรู้สึกป่วยไข้กับการผิดศีลธรรมของผู้หญิงมากจนปฏิเสธที่จะแต่งงาน^{[ 178 ] [ 179 ]}เขาตกหลุมรักรูปปั้นงาช้างที่เขาแกะสลักของ Aphrodite อย่างบ้าคลั่งและหลงใหล และปรารถนาที่จะแต่งงานกับมัน^{[ 178 ] [ 180 ]}เนื่องจาก Pygmalion เป็นผู้เคร่งศาสนาและอุทิศตนให้กับ Aphrodite อย่างมาก^{[ 178 ] [ 181 ]}เทพธิดาจึงทำให้รูปปั้นนั้นมีชีวิตขึ้นมา^{[ 178 ] [ 181 ]}พิกมาเลียนแต่งงานกับหญิงสาวที่รูปปั้นนี้กลายมาเป็น และพวกเขามีลูกชายคนหนึ่งชื่อปาฟอส ซึ่งเมืองหลวงของไซปรัสได้รับชื่อตามเขา^{[ 178 ] [ 181 ]} ต่อมา ซูโด-อะพอลโลโดรัสกล่าวถึง "เมธาร์เม ลูกสาวของพิกมาเลียน กษัตริย์แห่งไซปรัส" ^[ 182 ]

ตำนานความโกรธ

อโฟรไดท์ตอบแทนผู้ที่ให้เกียรติเธออย่างใจกว้าง แต่ยังลงโทษผู้ที่ไม่เคารพเธอด้วย โดยมักจะลงโทษอย่างรุนแรง^[ 184 ] ตำนานที่บรรยายไว้ใน หนังสือ Argonauticaของ Apollonius แห่ง Rhodes และต่อมาได้สรุปไว้ในBibliotheca of Pseudo-Apollodorus เล่าว่าเมื่อผู้หญิงบนเกาะLemnosปฏิเสธที่จะเสียสละให้กับ Aphrodite เทพธิดาสาปให้พวกเธอมีกลิ่นตัวเหม็นอย่างน่ากลัว เพื่อที่สามีของพวกเธอจะไม่มีวันได้มีเพศสัมพันธ์กับพวกเธอ^[ 185 ]ในทางกลับกัน สามีของพวกเธอกลับเริ่มมีเพศสัมพันธ์กับทาสสาวชาวThracian แทน ^[ 185 ]ด้วยความโกรธ ผู้หญิงของ Lemnos ได้สังหารประชากรชายทั้งหมดบนเกาะ รวมถึงทาสชาว Thracian ทั้งหมด^[ 185 ]เมื่อJasonและลูกเรือArgonauts ของเขา มาถึง Lemnos พวกเขาได้ผสมพันธุ์กับผู้หญิงที่อดอยากทางเพศภายใต้การอนุมัติของ Aphrodite และได้ตั้งถิ่นฐานบนเกาะใหม่^[ 185 ]ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา สตรีแห่งเลมนอสก็ไม่เคยแสดงความไม่เคารพต่ออะโฟรไดท์อีกเลย^[ 185 ]

ใน โศกนาฏกรรม ฮิปโปลิตัสของยูริพิดีสซึ่งแสดงครั้งแรกที่เมืองไดโอนีเซียในปี 428 ก่อนคริสตกาลฮิปโปลิตัส บุตรชายของธีซีอัส บูชาเพียงอาร์เทมิสเทพีแห่งพรหมจรรย์และปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในรูปแบบใด ๆ ของการสัมผัสทางเพศ^[ 185 ]อโฟรไดท์โกรธเคืองกับพฤติกรรมเย่อหยิ่งของเขา^[ 186 ]และในคำนำของบทละครเธอประกาศว่าการที่ให้เกียรติเพียงอาร์เทมิสและปฏิเสธที่จะเคารพเธอฮิปโปลิตัสได้ท้าทายอำนาจของเธอโดยตรง^[ 187 ]ด้วยเหตุนี้อโฟรไดท์จึงทำให้ฟาเอดราแม่เลี้ยงของฮิปโปลิตั ส ตกหลุมรักเขาโดยรู้ว่าฮิปโปลิตัสจะปฏิเสธเธอ^[ 188 ]หลังจากถูกปฏิเสธฟาเอดราฆ่าตัวตายและทิ้งจดหมายลาตายให้ธีซีอัสบอกเขาว่าเธอฆ่าตัวตายเพราะฮิปโปลิตัสพยายามข่มขืนเธอ^[ 188 ]ธีซีอุสภาวนาขอให้โพไซดอนสังหารฮิปโปลิตัสเพื่อแก้แค้น^[ 189 ]โพไซดอนส่งกระทิงป่าไปขู่ม้าของฮิปโปลิตัสขณะที่เขากำลังขี่รถม้าอยู่ริมทะเล ทำให้ม้าวิ่งหนีและพุ่งชนรถม้าเข้ากับหน้าผา ส่งผลให้ฮิปโปลิตัสเสียชีวิตอย่างโชกเลือดบนชายฝั่งหิน^[ 189 ]บทละครจบลงด้วยการที่อาร์เทมิสสาบานว่าจะสังหารคนรักของอโฟรไดต์ (สันนิษฐานว่าเป็นอะโดนิส) เพื่อแก้แค้น^[ 190 ]

กลาคัสแห่งเมืองโครินธ์ทำให้เทพีอโฟรไดท์โกรธเพราะเขาไม่ยอมให้ม้าของเขาแข่งรถม้าเพราะการทำเช่นนี้จะทำให้ม้ามีความเร็วลดลง^[ 191 ]ในระหว่างการแข่งขันรถม้าในงานศพของกษัตริย์พีเลียสเทพีอโฟรไดท์ทำให้ม้าของเขาคลั่งและม้าก็ฉีกร่างของเขาออกเป็นชิ้นๆ^[ 192 ]

โพลีฟอนเตเป็นหญิงสาวที่เลือกใช้ชีวิตบริสุทธิ์กับอาร์เทมิสแทนที่จะแต่งงานและมีลูกตามที่อโฟรไดท์โปรดปราน อโฟรไดท์สาปแช่งเธอ ทำให้เธอมีลูกกับหมี ลูกที่มีลักษณะคล้ายหมีคือแอกริอุสและโอเรอุสซึ่งเป็นพวกกินเนื้อคนป่าเถื่อนที่ทำให้ซูสเกลียดชังเพราะโจมตีคนแปลกหน้าที่เดินทาง ในท้ายที่สุดอาเรส (ซึ่งเป็นปู่ของโพลีฟอนเต) และเฮอร์มีส (ซึ่งเดิมทีถูกส่งมาโดยซูสเพื่อฆ่าพวกเขา) ได้เปลี่ยนโพลีฟอนเต อากริอุส และโอเรอุสทั้งหมดให้กลายเป็นนกแห่งลางร้าย ในขณะที่คนรับใช้ที่ขอความเมตตาได้กลายร่างเป็นนกหัวขวาน^[ 193 ]

ตามคำ บอกเล่าของ อพอลโลโดรัส อโฟรไดท์ผู้ขี้หึงได้สาปแช่งอีออสเทพีแห่งรุ่งอรุณ ให้รักเขาตลอดไปและมีความปรารถนาทางเพศที่ไม่มีวันสิ้นสุด เนื่องจากอีออสเคยร่วมหลับนอนกับอารีส คนรักของอโฟรไดท์^[ 194 ]

ตามคำบอกเล่าของโอวิดในหนังสือMetamorphoses (เล่ม 10.238 เป็นต้นไป) โพรโพเอไทด์ซึ่งเป็นลูกสาวของโพรโพเอทัสจากเมืองอามาทัสบนเกาะไซปรัสปฏิเสธความเป็นเทพของอโฟรไดท์และไม่บูชาเธออย่างถูกต้อง ดังนั้น อโฟรไดท์จึงเปลี่ยนพวกเธอให้เป็นโสเภณีคนแรกของโลก^[ 195 ]ตามคำบอกเล่าของDiodorus Siculusเมื่อ ลูกชายทั้งหก ของนาง ไม้แห่งท้องทะเลแห่งโร เดียน ฮาเลีย กับโพไซดอน ไม่ยอมให้อโฟรไดท์ขึ้นบกอย่างหยิ่งผยอง เทพธิดาจึงสาปแช่งพวกเธอด้วยความบ้าคลั่ง ในความบ้าคลั่งของพวกเธอ พวกเธอข่มขืนฮาเลีย เพื่อเป็นการลงโทษ โพไซดอนจึงฝังพวกเธอไว้ในถ้ำใต้ทะเลของเกาะ^[ 196 ]

ซานเธียสซึ่งเป็นลูกหลานของเบลเลอโรฟอนมีลูกสองคนคือลิวซิปปัสและลูกสาวที่ไม่มีใครระบุชื่อ ด้วยความโกรธแค้นของอโฟรไดท์ (ไม่ทราบสาเหตุ) ลิวซิปปัสจึงตกหลุมรักน้องสาวของตัวเอง พวกเขาเริ่มมีความสัมพันธ์ลับๆ แต่หญิงสาวได้หมั้นหมายกับชายอื่นไปแล้ว และเขาก็ไปบอกซานเธียส ผู้เป็นพ่อของเธอโดยไม่บอกชื่อของผู้ล่อลวงให้เขาฟัง ซานเธียสเดินตรงไปที่ห้องของลูกสาว ซึ่งเธออยู่กับลิวซิปปัสในขณะนั้น เมื่อได้ยินเขาเข้ามา เธอจึงพยายามหนี แต่ซานเธียสก็ฟันเธอด้วยมีดสั้น โดยคิดว่าเขากำลังฆ่าผู้ล่อลวง และฆ่าเธอ ลิวซิปปัสจำพ่อของเขาไม่ได้ในตอนแรก จึงฆ่าเขา เมื่อความจริงถูกเปิดเผย เขาก็ต้องออกจากประเทศและเข้าร่วมในการตั้งอาณานิคมบนเกาะครีตและดินแดนในเอเชียไมเนอร์^[ 197 ]

ราชินีเซนเครสแห่งไซปรัส ภรรยาของกษัตริย์ซินรัสอวดโอ่ว่าลูกสาวของเธอชื่อไมร์ราสวยกว่าอโฟรไดท์ ดังนั้น ไมร์ราจึงถูกอโฟรไดท์สาปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจระงับที่มีต่อบิดาของเธอเอง กษัตริย์ซินรัสแห่งไซปรัส และเขาหลับนอนกับเธอโดยไม่รู้ตัวในความมืด ในที่สุดเธอก็แปลงร่างเป็นต้นไมร์ราและให้กำเนิดอะโดนิสในรูปแบบนี้^{[ 198 ] [ 160 ] [ 161 ] [ 199 ]}ซินรัสยังมีลูกสาวอีกสามคน ได้แก่ บราเซีย เลาโกรา และออร์เซดีซ เด็กสาวเหล่านี้อาศัยอยู่กับชาวต่างชาติโดยความพิโรธของอโฟรไดท์ (ไม่ทราบเหตุผล) และจบชีวิตในอียิปต์^[ 200 ]

มิวส์ คลิโอ เยาะเย้ยความรักของเทพีที่ ^มีต่ออะโดนิส ดังนั้นคลิโอจึงตกหลุมรักปิเอรัสลูกชายของแม็กเนส และให้กำเนิดไฮยาซินธ์^[ 201 ]

Aegialeเป็นลูกสาวของAdrastusและAmphitheaและแต่งงานกับDiomedesเนื่องจากความโกรธของ Aphrodite ซึ่ง Diomedes ทำร้ายในสงครามกับเมืองทรอย เธอจึงมีชู้หลายคน รวมถึง Hippolytus ด้วย^{[ 202 ] [ 203 ]}เมื่อ Aegiale ถึงขั้นคุกคามชีวิตของเขา เขาจึงหนีไปอิตาลี^{[ 203 ] [ 204 ]}ตามคำบอกเล่าของ Stesichorus และ Hesiod ขณะที่Tyndareusบูชายัญต่อเทพเจ้า เขาลืม Aphrodite ดังนั้นเทพธิดาจึงทำให้ลูกสาวของเขาแต่งงานสองครั้งและสามครั้งและทิ้งสามีของพวกเขาTimandraทิ้ง Echemus และไปและมาหา Phyleus ส่วนClytaemnestraทิ้งAgamemnonและนอนกับAegisthusซึ่งเป็นคู่ครองที่เลวร้ายกว่าสำหรับเธอและในที่สุดก็ฆ่าสามีของเธอพร้อมกับคนรักของเธอ และในที่สุดHelen of Troyก็ทิ้งMenelausภายใต้อิทธิพลของ Aphrodite เพื่อไปปารีสและความไม่ซื่อสัตย์ของเธอทำให้เกิดสงครามแห่ง Troy ในที่สุด^[ 205 ]ผลจากการกระทำของเธอ Aphrodite ทำให้เกิดสงครามแห่ง Troy เพื่อยึดอาณาจักรของ Priam และส่งต่อให้ลูกหลานของเธอ^[ 206 ]

ในตำนานหนึ่ง Pasiphae ไม่ได้ถวายเครื่องบูชาแก่เทพี Venus (Aphrodite) ด้วยเหตุนี้ Venus (Aphrodite) จึงทำให้เธอหลงรักวัวกระทิง อย่างผิดธรรมชาติ ส่งผลให้เกิดMinotaur ขึ้น ^[ 207 ]หรือเธอสาปแช่งเธอเพราะเธอเป็นลูกสาวของ Helios ที่เปิดเผยเรื่องชู้สาวของเธอให้ Hephaestus ฟัง^{[ 208 ] [ 209 ]}สำหรับเรื่องเล่าของ Helios เอง เธอสาปแช่งเขาด้วยกิเลสตัณหาที่ไม่อาจควบคุมได้ที่มีต่อLeucothoe เจ้าหญิงผู้เป็นมนุษย์ ซึ่งส่งผลให้เขาละทิ้ง Clytieคนรักของเขาในขณะนั้นทำให้เธออกหัก^[ 210 ]

ลิซิปเป้เป็นแม่ของทาไนส์โดยเบอรอสซอส ลูกชายของเธอเคารพบูชาแต่เพียงเอเรส และอุทิศตนให้กับสงครามโดยไม่สนใจความรักและการแต่งงาน แอโฟรไดท์สาปแช่งเขาที่ตกหลุมรักแม่ของตัวเอง เขาเลือกที่ ^จะตายมากกว่าจะยอมสละความบริสุทธิ์ของตนเอง เขาจึงโยนตัวเองลงไปในแม่น้ำอะเมโซเนียส ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นทาไนส์^[ 211 ]

ตามคำบอกเล่าของไฮจินัสมารดาของออร์ฟิอุส แคลลิโอ พี แห่งมิวส์ตามคำสั่งของซูส ตัดสินข้อพิพาทระหว่างเทพีอโฟรไดท์และเพอร์เซโฟนีเกี่ยวกับอะโดนิส และตัดสินใจว่าทั้งสองจะครอบครองเขาครึ่งปี เหตุการณ์นี้ทำให้วีนัส [อโฟรไดท์] โกรธ เพราะเธอไม่ได้รับสิ่งที่เธอคิดว่าเป็นสิทธิ์ของเธอ ดังนั้น วีนัส [อโฟรไดท์] จึงปลุกเร้าความรักที่มีต่อออร์ฟิอุสในหมู่สตรีชาวธราเซีย ทำให้พวกเธอฉีกเขาออกเป็นชิ้นๆ ขณะที่พวกเธอแต่ละคนแสวงหาออร์ฟิอุสเป็นของตัวเอง^[ 212 ]

อโฟรไดท์ได้เห็นการที่พรานสาวโรโดพิสสาบานว่าจะจงรักภักดีและบริสุทธิ์ตลอดไปต่ออาร์เทมิสเมื่อเธอเข้าร่วมกลุ่มของเธอ อโฟรไดท์จึงเรียกเอรอสลูกชายของเธอมาและโน้มน้าวเขาว่าการใช้ชีวิตแบบนี้เป็นการดูหมิ่นพวกเขาทั้งคู่ ดังนั้นภายใต้การบังคับบัญชาของเธอ เอรอสจึงทำให้โรโดพิสและยูธินิคัส ซึ่งเป็นพรานสาวอีกคนที่หลีกเลี่ยงความรักและความโรแมนติกเช่นเดียวกับเธอ ตกหลุมรักกัน แม้ว่าพวกเขาจะมีชีวิตที่บริสุทธิ์ แต่โรโดพิสและยูธินิคัสก็ถอยไปยังถ้ำแห่งหนึ่งที่พวกเขาละเมิดคำสาบาน อาร์เทมิสไม่รีรอที่จะสังเกตเห็นหลังจากเห็นอโฟรไดท์หัวเราะ ดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนโรโดพิสให้กลายเป็นน้ำพุเพื่อลงโทษแทน^{[ 213 ] [ 214 ]}

การตัดสินคดีปารีสและสงครามเมืองทรอย

บทความหลัก: การตัดสินปารีสและสงครามเมืองทรอย

ตำนานการพิพากษากรุงปารีสถูกกล่าวถึงอย่างสั้น ๆ ในอีเลียด^[ 215 ^] แต่ได้รับการอธิบายอย่างละเอียดในบทสรุปของCypriaซึ่งเป็นบทกวีที่สูญหายไปจากEpic Cycle ^[ 216 ^] ซึ่งบันทึก ว่าเทพเจ้าและเทพธิดาทั้งหมดรวมถึงมนุษย์ต่าง ๆ ได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานแต่งงานของ^PeleusและThetis (พ่อแม่ในที่สุดของAchilles ) ^[ 215 ]มีเพียงErisเทพีแห่งความขัดแย้งเท่านั้นที่ไม่ได้รับเชิญ^[ 216 ]เธอรู้สึกไม่พอใจกับเรื่องนี้จึงมาพร้อมกับแอปเปิ้ลทองคำที่จารึกคำว่า καλλίστῃ (kallistēi "สำหรับที่สวยที่สุด") ซึ่งเธอโยนให้กับเทพธิดา^[ 217 ]อโฟรไดต์ เฮร่า และเอเธน่า ต่างก็อ้างว่าตนเป็นที่สวยที่สุด และด้วยเหตุนี้จึงเป็นเจ้าของแอปเปิ้ลโดยชอบธรรม^[ 217 ]

เหล่าเทพธิดาเลือกที่จะนำเรื่องนี้ไปแจ้งแก่ซุส ซึ่งไม่ต้องการที่จะโปรดปรานเทพธิดาองค์ใดองค์หนึ่ง จึงมอบการตัดสินใจนั้นให้กับปารีสเจ้าชาย แห่งเมือง ทรอย^[ 217 ]หลังจากอาบน้ำในน้ำพุบนภูเขาอีดาซึ่งเป็นที่ตั้งของเมืองทรอยแล้ว เหล่าเทพธิดาก็ปรากฏตัวต่อหน้าปารีสเพื่อให้เขาตัดสินใจ^[ 217 ]ในภาพวาดโบราณเกี่ยวกับการพิพากษากรุงปารีสนั้น แอโฟรไดต์มักจะเปลือยกายเป็นครั้งคราว และเอเธน่ากับเฮร่าจะสวมเสื้อผ้าเต็มตัวอยู่เสมอ^[ 218 ] อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ภาพวาดของชาวตะวันตกมักจะวาดภาพเทพธิดาทั้งสามองค์ในสภาพเปลือยกายหมดทั้งตัว^[ 218 ]

เทพธิดาทั้งสามองค์ล้วนมีความงดงามในอุดมคติและปารีสไม่สามารถตัดสินใจระหว่างพวกเธอได้ ดังนั้นพวกเธอจึงหันไปใช้การติดสินบน^[ 217 ]เฮร่าพยายามติดสินบนปารีสด้วยอำนาจเหนือเอเชียและยุโรปทั้งหมด^[ 217 ]และเอเธน่าเสนอปัญญา ชื่อเสียง และความรุ่งโรจน์ในการต่อสู้^[ 217 ]แต่แอโฟรไดท์สัญญากับปารีสว่าถ้าเขาเลือกเธอในฐานะคนที่สวยที่สุด เธอจะให้เขาแต่งงานกับผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก^[ 219 ]ผู้หญิงคนนี้คือเฮเลนซึ่งได้แต่งงานกับกษัตริย์เมเนเลอัสแห่งสปาร์ตาแล้ว^[ 219 ]ปารีสเลือกแอโฟรไดท์และมอบแอปเปิ้ลให้กับเธอ^[ 219 ]เทพธิดาอีกสององค์โกรธและเป็นผลโดยตรงให้เข้าข้างชาวกรีกในสงครามเมืองทรอย^[ 219 ]

แอโฟรไดท์มีบทบาทสำคัญและมีความกระตือรือร้นตลอดทั้งเรื่องอีเลียด ของ โฮ เมอ ร์^[ 220 ]ในหนังสือเล่มที่ 3 เธอช่วยปารีสจากเมเนเลอัสหลังจากที่เขาท้าดวลตัวต่อตัวกับเขาอย่างโง่เขลา[ ^{221 ] จาก}นั้นเธอก็ปรากฏตัวต่อเฮเลนในร่างของหญิงชราและพยายามโน้มน้าวให้เธอมีเซ็กส์กับปารีส^[ 222 ]ทำให้เธอนึกถึงความงามทางกายภาพและความสามารถด้านกีฬาของเขา^[ 223 ]เฮเลนจำแอโฟรไดท์ได้ทันทีจากคอที่สวยงาม หน้าอกที่สมบูรณ์แบบ และดวงตาที่เป็นประกาย^[ 224 ]และตำหนิเทพธิดาโดยเรียกเธอว่าเท่าเทียมกับเธอ^[ 225 ]แอโฟรไดท์ตำหนิเฮเลนอย่างรุนแรงเตือนเธอว่าถ้าเธอทำให้เธอโกรธ เธอจะลงโทษเธอเท่ากับที่เธอได้โปรดปรานเธอไปแล้ว^[ 226 ]เฮเลนเชื่อฟังคำสั่งของแอโฟรไดท์อย่างสุภาพ^[ 226 ]

ในหนังสือเล่มที่ 5 อโฟรไดท์เข้าต่อสู้เพื่อช่วยเหลือลูกชายของเธอ อีเนียส จากวีรบุรุษกรีกไดโอมีดีส [ ^{227 ] ได}โอมีดีสมองว่าอโฟรไดท์เป็นเทพธิดา "ที่อ่อนแอ" ^[ 227 ]และแทงหอกของเขาจนข้อมือของเธอขาด "เสื้อคลุมอมโบรเซียล" ^[ 228 ]อโฟรไดท์ยืมรถม้าของเอเรสเพื่อขี่กลับภูเขาโอลิมปัส^[ 229 ]ซูสตำหนิเธอที่นำตัวเองเข้าสู่อันตราย^{[ 229 ] [ 230 ]}โดยเตือนเธอว่า "ความเชี่ยวชาญของเธอคือความรัก ไม่ใช่สงคราม" ^[ 229 ]ตามที่วอลเตอร์ เบิร์กเคิร์ตกล่าว ฉากนี้ขนานไปกับฉากในแท็บเล็ต VI ของมหากาพย์กิลกาเมชซึ่งอิชทาร์ ผู้เป็นบรรพบุรุษของชาวอัคคาเดียนของอโฟรไดต์ ร้องไห้กับอันทู แม่ของเธอหลังจาก ที่ กิลกาเมชวีรบุรุษปฏิเสธการล่วงละเมิดทางเพศของเธอ แต่ถูกอนูผู้ เป็นพ่อตำหนิเล็กน้อย ^[ 231 ]ในเล่มที่ XIV ของอีเลียดระหว่าง ตอน Dios Apateอโฟรไดต์ยืมkestos himas ของเธอ ให้กับเฮร่าเพื่อจุดประสงค์ในการล่อลวงซุสและเบี่ยงเบนความสนใจของเขาจากการต่อสู้ในขณะที่โพไซดอนช่วยเหลือกองกำลังกรีกบนชายหาด^[ 232 ]ในTheomachiaในเล่มที่ XXI อโฟรไดต์เข้าสู่สนามรบอีกครั้งเพื่อพา Ares ออกไปหลังจากที่เขาได้รับบาดเจ็บ^{[ 229 ] [ 233 ]}

ลูกหลาน

บางครั้งกวีและนักเขียนบทละครเล่าถึงประเพณีโบราณซึ่งแตกต่างกันไป และบางครั้งพวกเขาก็คิดค้นรายละเอียดใหม่ขึ้นมานักวิชาการ รุ่นหลัง อาจใช้ทั้งสองอย่างหรือเดาเอาเอง^{[ 234 ] [ 235 ]}ดังนั้น ในขณะที่อีเนียสและโฟบอสได้รับการกล่าวถึงเป็นประจำว่าเป็นลูกหลานของอโฟรไดท์ ผู้ที่อยู่ในรายชื่อนี้ เช่นไพรอัสและอีรอสบางครั้งก็กล่าวกันว่าเป็นลูกหลานของอโฟรไดท์ แต่มีพ่อที่แตกต่างกัน และบางครั้งก็มีแม่คนอื่นหรือไม่มีเลย

ลูกหลาน แองคิส:  อีเนียส , ลีรัส/ลีร์นัส
อาเรส:  โฟบอส ,  เดมอส , ฮาร์โมเนีย , เอโรเตส ( อีรอส , แอนเทรอส , [ค] ฮิเมรอส , โปธอส )
ไดโอนีซัส:  Hymenaios , Iacchus , Priapus ,Charites (เกรซ: Aglaea , Euphrosyne , Thalia )
เฮอร์มีส:  พวกกระเทย ,  Priapu
โพไซดอน:  โรโดส
อะโดนิส:  Beroe , Golgos , Priapus (ไม่ค่อยมี)
บูเทส:  เอริกซ์ , เมลิกูนิส และลูกสาวอีกหลายคนที่ไม่ได้ระบุชื่อ
เฟธอน:  แอสทีนัส
ซุส:  ไพรปัส
ไม่ทราบชื่อ:  เปโต

สัญลักษณ์

สัญลักษณ์

เจ้าหญิงอโฟรไดท์ผู้มั่งคั่งและทรงเป็นอมตะ ธิดาจอมวางแผนของซูส ข้าพระองค์ขอร้องท่านด้วยความเจ็บปวดและความเจ็บป่วยเถิด ราชินี โปรดอย่าขยี้หัวใจของข้าพระองค์
แต่จงมาเถิด ถ้าหากในอดีตท่านได้ยินเสียงของข้าพระองค์จากที่ไกลและตั้งใจฟัง
และเสด็จออกจากห้องโถงของบิดาของท่านและเสด็จมาพร้อมรถศึกทองคำที่เทียมเทียม และนกกระจอกที่สวยงาม นำท่านข้ามแผ่นดินอันมืดมิดไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับกระพือปีกจากสวรรค์ในอากาศ

—  ซัปโฟ “ โอเดะ ทู อโฟรไดท์ ” บรรทัดที่ 1–10 แปลโดยเอ็ม.แอล. เวสต์^[ 249 ]

สัญลักษณ์นกที่โดดเด่นที่สุดของอโฟรไดต์คือ นกพิราบ^[ 250 ]ซึ่งเดิมเป็นสัญลักษณ์สำคัญของอินันนา-อิชทาร์ ผู้เป็นบรรพบุรุษในตะวันออกใกล้ของเธอ^{[ 251 ] [ 252 ]} (อันที่จริง คำภาษากรีกโบราณสำหรับ "นกพิราบ" คือperisteráอาจมาจากวลีภาษาเซมิติกว่าperaḥ Ištarซึ่งแปลว่า "นกของอิชทาร์" ^{[ 251 ] [ 252 ]} ) อโฟรไดต์มักปรากฏตัวพร้อมกับนกพิราบในเครื่องปั้นดินเผาของกรีกโบราณ^[ 250 ]และวิหารของอโฟรไดต์ Pandemos บนเนินทางตะวันตกเฉียงใต้ของอะโครโพลิสของเอเธนส์ได้รับการตกแต่งด้วยประติมากรรมนูนต่ำของนกพิราบที่มีเนื้อปมในจะงอยปาก^[ 253 ]เครื่องบูชาด้วยนกพิราบหินอ่อนสีขาวตัวเล็กยังถูกค้นพบในวิหารของอโฟรไดต์ที่Daphni ^[ 253 ]นอกจากความเกี่ยวข้องกับนกพิราบแล้ว อโฟรไดท์ยังมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับนกกระจอกอีกด้วย^[ 250 ]และมีการบรรยายว่าเธอขี่รถม้าที่ลากโดยนกกระจอกใน " บทกวีถึงอโฟรไดท์ " ของซัปโฟ ^[ 253 ]ตามตำนาน นกพิราบเดิมทีเป็นนางไม้ชื่อเพริสเทราที่ช่วยให้อโฟรไดท์ชนะการแข่งขันเก็บดอกไม้เหนือเอรอส ลูกชายของเธอ ด้วยเหตุนี้ เอรอสจึงเปลี่ยนเธอให้เป็นนกพิราบ แต่อโฟรไดท์ได้นำนกพิราบมาไว้ใต้ปีกของเธอและทำให้มันเป็นนกศักดิ์สิทธิ์ของเธอ^{[ 254 ] [ 255 ]}

เนื่องมาจากความเกี่ยวพันกับทะเล อโฟรไดท์จึงมีความเกี่ยวข้องกับ นกน้ำหลายชนิด^[ 256 ] รวมถึงหงส์ ห่านและเป็ด^[ 256 ]สัญลักษณ์อื่นๆ ของอโฟรไดท์ ได้แก่ ทะเล เปลือกหอยสังข์ และดอกกุหลาบ^[ 257 ]ดอกกุหลาบและ ดอก ไมร์เทิลถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของอโฟรไดท์^[ 258 ]ตำนานที่อธิบายที่มาของความเกี่ยวพันระหว่างอโฟรไดท์กับไมร์เทิลมีอยู่ว่าเดิมทีไมร์เทิลเป็นหญิงสาวชื่อไมริน่าซึ่งเป็นนักบวชผู้ทุ่มเทของอโฟรไดท์ เมื่อคู่หมั้นคนก่อนของเธอพาเธอออกจากวิหารเพื่อไปแต่งงานกับเธอ ไมริน่าก็ฆ่าเขา และอโฟรไดท์ก็เปลี่ยนเธอให้กลายเป็นไมร์เทิล และอยู่ภายใต้การปกป้องของเธอตลอดไป^[ 259 ]สัญลักษณ์ผลไม้ที่สำคัญที่สุดของเธอคือแอปเปิล^[ 260 ]และในตำนาน เธอเปลี่ยนเมลอสเพื่อนในวัยเด็กและญาติเขยของอะโดนิส ให้กลายเป็นแอปเปิลหลังจากที่เขาฆ่าตัวตาย โดยคร่ำครวญถึงการตายของอะโดนิส ในทำนองเดียวกันพีเลีย ภรรยาของเมลอส ก็กลายเป็นนกพิราบ^[ 261 ]เธอยังเกี่ยวข้องกับทับทิมด้วย^[ 262 ]อาจเป็นเพราะเมล็ดสีแดงสื่อถึงเรื่องเพศ^[ 263 ] หรือเพราะผู้หญิงกรีกบางครั้งใช้ ทับทิมเป็นวิธีคุมกำเนิด^[ 263 ] ในงานศิลปะของกรีก อะโฟรไดต์มักจะมาพร้อมกับ ปลาโลมาและนีเรียดด้วย^[ 264 ]