เซนทอร์

เซนทอร์
	; ; เซนทอร์ตระกูลIxion
การจัดกลุ่ม	สิ่งมีชีวิตในตำนาน
การจัดกลุ่มย่อย	ลูกผสม
หน่วยงานที่คล้ายคลึง	มิโนทอร์ , ซาเทียร์ , ฮาร์ปี้
นิทานพื้นบ้าน	กรีก
ชื่ออื่นๆ	เคนทอร์ เซนทอร์ ธนู
ภูมิภาค	กรีซ , ไซปรัส
ที่อยู่อาศัย	ที่ดิน

เซนทอร์ ( / ˈ s ɛ n t ɔːr , ˈ s ɛ n t ɑːr / SEN -tor, SEN -tar ; กรีกโบราณ : κένταυρος , โรมัน : kéntauros ; ละติน : centaurus ) บางครั้งเรียกว่า ฮิปโปเซนทอร์เรียกอีกอย่างว่าIxionidae ( กรีกโบราณ : Ἰξιονίδαι , โรมัน : Ixionídai , แปลว่า 'บุตรชายของ Ixion') เป็นสิ่งมีชีวิตจากเทพนิยายกรีกที่มีร่างกายส่วนบนของมนุษย์และร่างกายส่วนล่างและขาของม้าซึ่งกล่าวกันว่าอาศัยอยู่ในภูเขาเทสซาลี ในตำนานเวอร์ชันหนึ่ง เซนทอร์ได้รับการตั้งชื่อตามเซนทอรัสและผ่านทางลาพิเธส พี่ชายของเขา เซนทอร์จึงเป็นญาติกับเผ่าลาพิธในตำนาน

ในตำนานเทพเจ้ากรีกหลายเรื่อง เซนทอร์มีลักษณะดุร้ายเหมือนม้าที่ไม่เชื่อง และเชื่องว่าเคยอาศัยอยู่ในภูมิภาคแมกนีเซียและภูเขาเพลิออนในเทสซาลีป่าโอ๊กโฟโลอิในเอลิสและคาบสมุทรมาเลียนในลาโคเนีย ตอนใต้ เซนทอร์ปรากฏอยู่ในตำนานเทพเจ้าโรมันในเวลาต่อมา และเป็นตัวละครที่คุ้นเคยในตำราสัตว์ประหลาดในยุคกลาง เซนทอร์ยังคงเป็นส่วนสำคัญของวรรณกรรมแฟนตาซีสมัยใหม่

นิรุกติศาสตร์

คำว่าkentauros ในภาษากรีก ถือกันโดยทั่วไปว่ามีต้นกำเนิดที่คลุมเครือ นิรุกติศาสตร์จากคำว่า ken + tauros ซึ่งแปลว่า "วัวกระทิงแทงทะลุ" เป็นแนวคิดแบบยูเฮเมอริสต์ ในข้อความสรุปเหตุผลของ Palaephatus เกี่ยวกับตำนานเทพเจ้ากรีกเรื่อง On Incredible Tales (Περὶ ἀπίστων) ซึ่งรวมถึงนักธนูที่ขี่ม้าจากหมู่บ้านชื่อ Nephele ที่กำจัดฝูงวัวกระทิงที่เป็นภัยต่ออาณาจักรของ Ixion นิรุกติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องอีกอย่างหนึ่งที่เป็นไปได้คือ "ผู้ฆ่าวัวกระทิง"

ตำนาน

การสร้างเซนทอร์

โดยทั่วไปแล้ว เซนทอร์มักกล่าวกันว่าเกิดจากอิกซิออนและเนเฟเล ตามเรื่องเล่า เนเฟเลเป็นก้อนเมฆที่ถูกสร้างขึ้นให้มีลักษณะเหมือนเฮร่าเพื่อหลอกล่ออิกซิออนให้เปิดเผยความปรารถนาที่มีต่อเฮร่าให้ซูสรู้ อิกซิออนล่อลวงเนเฟเล และจากความสัมพันธ์นั้นจึงได้สร้างเซนทอร์ขึ้นมา อย่างไรก็ตาม มีอีกเวอร์ชันหนึ่งที่ทำให้พวกมันเป็นลูกของเซนทอร์ซึ่งเป็นชายที่ผสมพันธุ์กับม้า แมกนีเซียนเซนทอร์เองเป็นลูกชายของอิกซิออนและเนเฟเล (แทรกรุ่นเพิ่มเติม) หรือเป็นลูกชายของอพอลโลและนางไม้สติลเบในเวอร์ชันหลังของเรื่องราว พี่ชายฝาแฝดของเซนทอร์คือลาพิเธส ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของลาพิธ

กล่าวกันว่าชนเผ่าเซนทอร์อีกเผ่าหนึ่งอาศัยอยู่บนเกาะไซปรัส ตามคำบอกเล่าของ Nonnus เซนทอร์แห่งไซปรัสมีพ่อเป็นซุส ซึ่งเมื่อเกิดความผิดหวังหลังจากที่อโฟรไดท์หลบหนีไป เขาก็ปล่อยน้ำเชื้อลงบนพื้นดินของดินแดนนั้น เซนทอร์แห่งไซปรัสมีเขาเหมือนวัว ซึ่งแตกต่างจากชาวกรีกแผ่นดินใหญ่ นอกจากนี้ยังมี Lamian Pheres ซึ่งเป็น 12 ไดมอน (วิญญาณ) พื้นบ้านแห่งแม่น้ำ Lamos พวกมันถูก Zeus จัดให้เฝ้าทารก Dionysos เพื่อปกป้องเขาจากแผนการของ Hera แต่เทพธิดาที่โกรธจัดได้เปลี่ยนพวกมันให้กลายเป็นคนครึ่งคนครึ่งสัตว์ที่มีเขาเหมือนวัว ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับคนครึ่งคนครึ่งสัตว์แห่ง Cyprian ต่อมา Lamian Pheres ได้ร่วมเดินทางกับ Dionysos ในการรบกับชาวอินเดียนแดง

ผลงานของเซนทอร์ที่มีครึ่งคนครึ่งม้าทำให้บรรดานักเขียนหลายคนมองว่าเซนทอร์เป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่ระหว่างสองธรรมชาติที่เซนทอร์เป็นตัวแทนในตำนานที่ขัดแย้งกัน เซนทอร์เป็นทั้งตัวแทนของธรรมชาติที่ยังไม่ผ่านการฝึกฝน เช่นในการต่อสู้กับลาพิธ (ญาติของเซนทอร์) และในทางกลับกัน เซนทอร์ก็เป็นครูเช่นไครอน

เซนทอร์มาคี

เซนทอร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการต่อสู้กับลาพิธ ซึ่งตามตำนานต้นกำเนิดหนึ่ง จะเป็นลูกพี่ลูกน้องของเซนทอร์ การต่อสู้ที่เรียกว่า Centauromachy เกิดขึ้นจากความพยายามของเซนทอร์ที่จะจับตัวฮิปโปดาเมียและผู้หญิงลาพิธที่เหลือในวันที่ฮิปโปดาเมียแต่งงานกับพิริโทอัส ซึ่งเป็นกษัตริย์ของลาพิธและลูกชายของอิคซิออน เทเซอุส ซึ่งเป็นวีรบุรุษและผู้ก่อตั้งเมืองซึ่งบังเอิญอยู่ที่นั่น ได้โยนความสมดุลเข้าข้างลาพิธ โดยช่วยพิริโทอัสในการต่อสู้ เซนทอร์ถูกขับไล่หรือทำลาย ฮีโร่ลาพิธอีกคนหนึ่งคือเคเนอุส ซึ่งเป็นอมตะต่ออาวุธ ถูกเซนทอร์ทุบลงกับพื้นโดยใช้หินและกิ่งไม้ ในบทความ "คนครึ่งม้า: ประวัติศาสตร์และความหมายในวัฒนธรรมมนุษย์" ของเธอ เอลิซาเบธ ลอว์เรนซ์ อ้างว่าการแข่งขันระหว่างคนครึ่งม้าและชาวลาพิธเป็นตัวอย่างของการต่อสู้ระหว่างอารยธรรมกับความป่าเถื่อน Centauromachy ได้รับการพรรณนาอย่างโด่งดังที่สุดในเมโทปของวิหารพาร์เธนอนโดยฟีไดแอส และในยุทธการของคนครึ่งม้าซึ่งเป็นภาพนูนต่ำของไมเคิลแองเจโล

รายชื่อเซนทอร์

อาบาสเข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัส ต่อสู้กับชาวลาพิธและหลบหนี^[ 16 ]
อากริอุสถูกเฮอร์คิวลีสขับไล่ในการต่อสู้^[ 17 ]
แอมฟิออนพยายามขโมยไวน์ของโฟลัสและถูกเฮราคลีสฆ่าตาย^[ 18 ]
เอมีคัสบุตรชายของโอฟิออนเขาเข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัสและต่อสู้กับชาวลาพิธ เอมีคัสถูกเพลาทิสสังหาร^[ 19 ]
อันคิอุสรู้สึกขยะแขยงต่อเฮราคลีสเมื่อเขาพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส^[ 17 ]
แอนติมาคัสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับชาวลาพิธ และถูกเคเนอัสสังหาร^[ 20 ]
อะฟาเรียสถูกธีซีอุสสังหารในการต่อสู้ที่งานแต่งงานของพิริธัส^[ 21 ]
อภิดาสถูกฟอร์บาส ฆ่า ในการต่อสู้ที่งานแต่งงานของพิริธัส^[ 22 ]
อาร์คตัสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัสและต่อสู้กับชาวลาพิธ^[ 23 ]
Areosเข้าร่วมงานแต่งงานของ Pirithous และต่อสู้กับชาว Lapith ^[ 24 ]
อาร์จิอุสถูกฆ่าโดยเฮราคลีส เมื่อเขาพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส^[ 18 ]
แอสโบลัส โหราศาสตร์ผู้พยายามห้ามเพื่อน ๆ ไม่ให้เข้าร่วมการต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส แต่ไร้ผล^[ 25 ]
บีเอนอร์เข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ และถูกธีซีอุสสังหาร^[ 26 ]
โบรมัสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับชาวลาพิธ และถูกเคเนียสสังหาร^[ 27 ]
ไครอนลูกชายของโครนัสและฟิลีรา
โครมิสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ และถูกพิริธัสสังหาร^[ 28 ]
ชโธเนียสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ และถูกเนสเตอร์สังหาร^[ 29 ]
คลานิสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับชาวลาพิธ และถูกเพลีอุสสังหาร^[ 30 ]
ครีเนอัสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับชาวลาพิธ และถูกดรายอัสสังหาร^[ 24 ]
ไซลารุสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัสและต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ เขาถูกสังหารด้วยหอกที่ขว้างมาจากมือที่ไม่ทราบชื่อ เขาแต่งงานกับไฮโลโนเม^[ 31 ]
ดาฟนิสพยายามขโมยไวน์ของโฟลัสและถูกเฮราคลีสฆ่าตาย^[ 18 ]
เดโมลีออนเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับชาวลาพิธ และถูกเพลีอัสสังหาร^[ 32 ]
ดิกตี้สเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ และถูกพิริธัสสังหาร^[ 33 ]
โดริลัสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับชาวลาพิธ และถูกเพลีอัสสังหาร^[ 34 ]
ดูปอนพยายามขโมยไวน์ของโฟลัสและถูกเฮราคลีสฆ่า^[ 18 ]
ดรายอาลัสบุตรชายของเพอูเซียส ผู้ซึ่งเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัสและต่อสู้กับชาวลาพิธ^[ 19 ]
เอเคคลัสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ และถูกแอมพิกซ์สังหาร^[ 35 ]
เอลาตุสพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส เฮราคลีสยิงธนูไปที่เขา ซึ่งธนูนั้นทะลุแขนของเขาไปและปักเข้าที่หัวเข่าของไครอน^[ 17 ]
เอลีมัสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับชาวลาพิธ และถูกเคเนอัสสังหาร^[ 27 ]
ยูริโนมัสต่อสู้กับพวกลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส ถูกดรายอัสสังหาร^[ 24 ]
ภาพวาดโดยSebastiano Ricciของกลุ่มเซนทอร์ในงานแต่งงานของPirithousกษัตริย์แห่งLapithae
ยูริเชียนแสดงกิริยาดูหมิ่นฮิปโปลีตเมื่อเธอถูกจัดให้แต่งงานกับอาซานในบ้านของปิริธัส เขาถูกเฮราคลีสสังหาร^[ 36 ]
ยูริทัสเซนทอร์ผู้ดุร้ายที่สุด เขาเริ่มการต่อสู้ในงานแต่งงานของพิริธัส และถูกธีซีอุสสังหาร^[ 37 ]
กรินีอุสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกเอ็กซาดิอุสสังหาร^[ 38 ]
เฮโลปส์เข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัสและต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ ขณะหลบหนีจากพิริธัส เขาตกจากหน้าผาไปทับต้นไม้และร่างกายของเขาถูกเสียบทะลุ^[ 33 ]
ฮิปปาซัสต่อสู้กับพวกลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส ถูกธีซีอุสสังหาร^[ 39 ]
ฮิปโปติออนเซนทอร์อีกตัวหนึ่ง ถูกฆ่าโดยเฮอร์คิวลีส เมื่อเขาพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส^[ 18 ]
ชาวโฮไดต์ต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส ถูกม็อปซัสสังหาร^[ 40 ]
โฮมาดูสพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พยายามข่มขืนอัลไซโอนี หลานสาวของเพอร์ซิอุส เขาถูกฆ่าในอาร์คาเดีย^[ 18 ]
ไฮเลอัสพยายามข่มขืนอตาลันต้าแต่ถูกยิง (เกิดกับโรคัสเหมือนกัน) ^[ 41 ]^[ 42 ]
ไฮเลอัส ถูกเฮอร์คิวลีสสังหารโดยไม่ทราบสาเหตุ^[ 43 ]
ไฮเลอัสติดตามไดโอนีซัสในสงครามอินเดียและถูกโอรอนทีสซึ่งเป็นนายพลชาวอินเดียสังหาร^[ 44 ]
ไฮลส์เข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้ในสมรภูมิกับชาวแลพิธ และถูกเพลีอุสสังหาร^[ 34 ]
ไฮโลโนเมเข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัสพร้อมกับไซลารัสคนรักของเธอ เมื่อเห็นไซลารัสตายแล้ว เธอจึงโยนตัวเองขึ้นไปบนหอกที่สังหารเขา^[ 45 ]
อิมเบรอุสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกดรายอัสสังหาร^[ 24 ]
อิฟินูสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกเพลีอุสสังหาร^[ 34 ]
ไอโซเปิลส์ถูกฆ่าโดยเฮราคลีสเมื่อเขาพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส^[ 18 ]
ลาเทรียสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกเคเนียสสังหาร^[ 46 ]
ไลคาบัสเข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัส ต่อสู้กับชาวลาพิธและหลบหนีไป^[ 47 ]
ไลซิดาสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกดรายอัสสังหาร^[ 24 ]
ไลโคปส์ต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกธีซีอุสสังหาร^[ 48 ]
ไลคัสซึ่งต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส ถูกพิริธัสสังหาร^[ 49 ]
เมดอนเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้กับชาวลาพิธและหลบหนี^[ 47 ]
เมลันเคียเตสถูกฆ่าโดยเฮราคลีสเมื่อเขาพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส^[ 18 ]
เมลาเนียสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส ต่อสู้กับชาวลาพิธและหลบหนี^[ 16 ]
เมอร์เมอรัสได้รับบาดเจ็บจากตระกูลลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส และหนีไป^[ 50 ]
มิมัสเข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัสและต่อสู้กับชาวลาพิธ^[ 19 ]
โมนิคัสเข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัสและต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ เขาถูกเนสเตอร์พิชิตโดยขี่หลังอย่างไม่เต็มใจ^[ 51 ]
เนดิมนัสต่อสู้กับพวกลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส ถูกธีซีอุสสังหาร^[ 48 ]
เนสซัสหนีไประหว่างการต่อสู้กับลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส ต่อมาเขาพยายามข่มขืนเดอิอานิราและก่อนจะตาย เขาได้มอบเครื่องรางให้กับเธอ ซึ่งส่งผลให้เฮราคลีสเสียชีวิต เขาถูกเฮราคลีสฆ่าตาย^[ 52 ]
โอฟิออนบิดาของอามีคัส^[ 19 ]
โอรีอัสถูกฆ่าโดยเฮราคลีส เมื่อเขาพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส^[ 53 ]
ออร์นีอุสเข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัสและต่อสู้กับชาวลาพิธและหลบหนี^[ 54 ]
เพริมิดีสบุตรชายของเพอูเซียส เข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัส และต่อสู้กับชาวลาพิธ^[ 19 ]
เพทราอุสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกพิริธัสสังหาร^[ 55 ]
เพอูเซียสบิดาของเพริมิดีสและดรายลัส^[ 19 ]
ฟาเอคอมส์ต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกเนสเตอร์สังหาร^[ 56 ]
เฟลเกรอัสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัส และถูกเพลีอัสสังหาร^[ 34 ]
โฟลัส
ไครอนสอนอคิลลีสเล่นพิณภาพจิตรกรรมฝาผนังสมัยโรมันจากเมืองเฮอร์คิวเลเนียมคริสต์ศตวรรษที่ 1
ฟริกซัสถูกฆ่าโดยเฮราคลีส เมื่อเขาพยายามขโมยไวน์ของโฟลัส^[ 18 ]
ปิเซนอร์เข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัส ต่อสู้กับชาวลาพิธและหลบหนี^[ 57 ]
ไพลีนอร์ได้รับบาดเจ็บจากเฮอร์คิวลีส จึงอาบน้ำในแม่น้ำอะนิกรัส ทำให้แม่น้ำมีกลิ่นที่แปลกประหลาด^[ 58 ]
พีราคัสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพีริธัสและถูกซีเนียสสังหาร^[ 27 ]
พีเรธัสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพีริธัสและถูกเพอริฟัสสังหาร^[ 35 ]
โรคัสเขาพยายามข่มขืนอตาลันต้าและถูกเธอฆ่าตาย^[ 41 ]
Rhoetusต่อสู้กับชาว Lapith ในงานแต่งงานของ Pirithous และถูก Dryas สังหาร^[ 59 ]
ริเฟอุสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกธีซีอุสสังหาร^[ 60 ]
สไตเฟลัสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกเคเนียสสังหาร^[ 27 ]
เทเลโบอัสต่อสู้กับชาวลาพิธในงานแต่งงานของพิริธัสและถูกเนสเตอร์สังหาร^[ 29 ]
Thaumasเข้าร่วมงานแต่งงานของ Pirithous ต่อสู้กับชาว Lapith และหลบหนีไป^[ 57 ]
เทเรอุส เซนทอร์ผู้นี้เคยจับหมีและพากลับบ้านในขณะที่ยังมีชีวิตและดิ้นรน เข้าร่วมงานแต่งงานของพิริธัสและต่อสู้ในสมรภูมิกับพวกลาพิธ ถูกเทเรอุสสังหาร^[ 61 ]
เทเรอุส ถูกเฮราคลีสฆ่าขณะที่พยายามขโมยไวน์ของโฟลัส^[ 62 ]
ยูเรอุสเข้าร่วมงานแต่งงานของปิริธัสและต่อสู้กับชาวลาพิธ^[ 63 ]

ที่มาของตำนาน

ทฤษฎีที่พบมากที่สุดถือว่าแนวคิดเรื่องเซนทอร์มาจากปฏิกิริยาแรกของวัฒนธรรมที่ไม่ขี่ม้า เช่น ในโลกมิโนอันของทะเลอีเจียน ต่อชนเผ่าเร่ร่อนที่ขี่ม้า ทฤษฎีนี้ชี้ให้เห็นว่าผู้ขี่ม้าจะมีลักษณะเป็นครึ่งคนครึ่งสัตว์ เบอร์นัล ดิอาซ เดล กัสติโยรายงานว่าชาวแอซเท็กก็มีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับทหารม้าสเปนเช่นกัน เผ่าลาพิธแห่งเทสซาลี ซึ่งเป็นญาติของเซนทอร์ในตำนาน ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ประดิษฐ์การขี่ม้าโดยนักเขียนชาวกรีก เผ่าเทสซาลียังอ้างว่าสายพันธุ์ม้าของพวกเขาสืบเชื้อสายมาจากเซนทอร์อีกด้วย

โรเบิร์ต เกรฟส์ (อ้างอิงจากงานของจอร์จ ดูเมซิล ผู้ซึ่งโต้แย้งในการสืบย้อนรอยเซนทอร์ไปจนถึงชาวกานธรวะแห่งอินเดีย) สันนิษฐานว่าเซนทอร์เป็นลัทธิบูชาโลกก่อนยุคกรีกที่ยังจำได้เลือนลาง ซึ่งมีม้าเป็นสัญลักษณ์ ทฤษฎีที่คล้ายกันนี้ถูกนำไปใช้ในหนังสือ The Bull from the Sea ของแมรี เรโนลต์

รูปแบบต่างๆ

เซนทอร์เพศเมีย

เซนทอร์ตัวเมียที่อยู่เคียงข้างดาวศุกร์ (ภาพโมเสกจากตูนิเซียสมัยโรมัน คริสตศตวรรษที่ 2)

แม้ว่าเซนทอร์หญิงที่เรียกว่าเซนทอร์ไรด์หรือเซนทอร์เรส จะไม่ได้กล่าวถึงในวรรณกรรมและศิลปะกรีกยุคแรกๆ แต่พวกเธอก็ปรากฏให้เห็นเป็นครั้งคราวในยุคโบราณตอนปลาย โมเสกมาซิโดเนียจากศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาลเป็นหนึ่งในตัวอย่างแรกๆ ของเซนทอร์เรสในงานศิลปะ โอวิดยังกล่าวถึงเซนทอร์เรสชื่อไฮโลโนเม ซึ่งฆ่าตัวตายเมื่อไซลารัส สามีของเธอถูกฆ่าในสงครามกับลาพิธ

อินเดีย

ตราประทับทรงกระบอกคาลิบันกันซึ่งมีอายุประมาณ 2600-1900 ปีก่อนคริสตกาล พบในบริเวณอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ แสดงให้เห็นการต่อสู้ระหว่างมนุษย์ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตที่คล้ายคนครึ่งม้า แหล่งข้อมูลอื่นๆ อ้างว่าสิ่งมีชีวิตที่แสดงนั้นเป็นมนุษย์ครึ่งคนครึ่งเสือครึ่งคน ซึ่งต่อมาวิวัฒนาการมาเป็นเทพีแห่งสงครามของศาสนาฮินดู ตราประทับเหล่านี้ยังเป็นหลักฐานของความสัมพันธ์ระหว่างลุ่มแม่น้ำสินธุและเมโสโปเตเมียในช่วงสหัสวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล อีกด้วย

ในตำนานอันโด่งดังที่เกี่ยวข้องกับวัด Pazhaya Sreekanteswaram ใน Thiruvananthapuram คำสาปของพราหมณ์ผู้เป็นนักบุญได้แปลงเจ้าชาย Yadava รูปงามให้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีร่างกายเป็นม้าแต่มีหัว แขน และลำตัวเหมือนเจ้าชาย แทนที่จะเป็นหัวและคอของม้า

กินนาราเป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานครึ่งคนครึ่งม้าจากตำนานของอินเดียอีกชนิดหนึ่ง ปรากฏอยู่ในตำราโบราณ ศิลปะ และประติมากรรมต่างๆ จากทั่วอินเดีย โดยมีลักษณะเป็นม้าที่มีลำตัวเป็นมนุษย์ ส่วนศีรษะเป็นม้า และมีลักษณะคล้ายกับเซนทอร์ของกรีก

รัสเซีย

สิ่งมีชีวิตครึ่งคนครึ่งม้าคล้ายคนครึ่งม้าชื่อโพลคานปรากฏในงานศิลปะพื้นบ้านของรัสเซียและ ภาพพิมพ์ ลูโบคในช่วงศตวรรษที่ 17–19 โพลคานได้รับแรงบันดาลใจมาจากพูลิกาเนสุนัขครึ่งตัวใน บทกวี I Reali di Franciaของอันเดรีย ดา บาร์เบรีโนซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่นิยมในโลกสลาฟในการแปลเป็นภาษาธรรมดา

การแสดงผลงานทางศิลปะ

ศิลปะคลาสสิก

เครื่องปั้นดินเผาไมซีเนียนจำนวนมากที่พบในเมืองอูการิตประกอบด้วยรูปปั้นดินเผาไมซีเนียน 2 ชิ้นที่ยังไม่ผ่านการแปรรูป ซึ่งระบุได้แน่ชัดว่าเป็นเซนทอร์ การค้นพบนี้บ่งชี้ว่าสิ่งมีชีวิตในตำนานเหล่านี้มีต้นกำเนิดมาจากยุค สำริด พบเซนทอร์ดินเผาทาสีใน "สุสานของฮีโร่" ที่เลฟคานดีและในช่วงยุคเรขาคณิต เซนทอร์เป็นหนึ่งในรูปปั้นที่วาดบนเครื่องปั้นดินเผากรีกชิ้นแรกๆ รูปปั้นบรอนซ์นักรบยืนประจันหน้ากับเซนทอร์จากยุคเรขาคณิตที่ตีพิมพ์บ่อยครั้งอยู่ที่ พิพิธภัณฑ์ศิลปะ เมโทรโพลิแทน

ในงานศิลปะกรีกของยุคโบราณเซนทอร์ได้รับการพรรณนาในสามรูปแบบที่แตกต่างกัน

เซนทอร์บางตัวถูกวาดให้มีลำตัวเป็นมนุษย์ติดอยู่กับลำตัวของม้าตรงบริเวณไหล่ซึ่งเป็นตำแหน่งที่จะเป็นคอของม้า รูปร่างนี้ได้รับการกำหนดให้เป็น "คลาส A" โดยศาสตราจารย์ Paul Baur และต่อมาก็ได้กลายมาเป็นมาตรฐาน
เซนทอร์ "คลาส B" มีรูปร่างเหมือนมนุษย์และมีขาที่เชื่อมระหว่างเอวกับส่วนหลังของม้า ในบางกรณี เซนทอร์ทั้งคลาส A และคลาส B จะปรากฏอยู่ด้วยกัน
ประเภทที่สาม เรียกว่า "คลาส C" แสดงให้เห็นเซนทอร์ที่มีขาคู่หน้าเป็นมนุษย์และมีกีบเท้า Baur อธิบายว่านี่เป็นการพัฒนาที่ชัดเจนของ ศิลปะ อีโอลิกซึ่งไม่เคยแพร่หลายเป็นพิเศษ

ยังมีภาพวาดและลวดลายบนโถแก้ว และถ้วยดิพิลอน ซึ่งแสดงภาพคนครึ่งม้าที่มีปีก อีกด้วย

นอกจากนี้ ยังมีการพรรณนาถึงเซนทอร์ในงานศิลปะของชาวโรมันด้วย ตัวอย่างหนึ่งคือภาพเซนทอร์คู่หนึ่งกำลังลากเกวียนของคอนสแตนตินมหาราชและครอบครัวของเขาใน Great Cameo of Constantine ( ประมาณค.ศ. 314–16) ซึ่งแสดงถึงภาพลักษณ์ของศาสนาเพแกนโดยสมบูรณ์ และมีความแตกต่างอย่างชัดเจนกับภาพลักษณ์ของคอนสแตนตินในฐานะผู้อุปถัมภ์ศาสนาคริสต์ยุคแรก

ศิลปะยุคกลาง

เซนทอร์ยังคงรักษาความเชื่อมโยงของไดโอนีเซียนไว้ ในหัวเสาแกะสลักแบบโรมาเนสก์ของอารามโมซัคในโอแวร์ญในศตวรรษที่ 12 หัวเสาที่คล้ายคลึงกันอื่นๆ เป็นรูปคนเก็บเกี่ยว เด็กผู้ชายขี่แพะ (ซึ่งเป็นธีมไดโอนีเซียนอีกแบบหนึ่ง) และกริฟฟินที่เฝ้าถ้วยที่บรรจุไวน์ เซนทอร์ยังปรากฏบนหินแกะสลักของชาวพิคท์จำนวนหนึ่งจากทางตะวันออกเฉียงเหนือของสกอตแลนด์ที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 8-9 (เช่น ที่ Meigle ในเพิร์ธเชียร์) แม้ว่าจะอยู่นอกขอบเขตของจักรวรรดิโรมันแต่ภาพเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะได้มาจากต้นแบบคลาสสิก

ศิลปะสมัยใหม่

ห้องสมุด John C. Hodges แห่งมหาวิทยาลัยเทนเนสซีจัดนิทรรศการถาวรเกี่ยวกับ "เซนทอร์จากโวลอส" ในห้องสมุด นิทรรศการนี้จัดทำโดย Bill Willers ประติมากร โดยนำโครงกระดูกมนุษย์ที่ศึกษามาผสมผสานกับโครงกระดูกม้าเช็ตแลนด์และใช้ชื่อว่า "คุณเชื่อในเซนทอร์หรือไม่" ผู้จัดแสดงกล่าวว่านิทรรศการนี้มีจุดประสงค์เพื่อหลอกลวงนักเรียนเพื่อให้พวกเขารู้จักคิดวิเคราะห์มากขึ้น

แผนที่

ภาพวาดของคนครึ่งม้าในดินแดนในตำนานที่ตั้งอยู่ทางใต้เหนือทวีปต่างๆ ของโลกที่รู้จักปรากฏอยู่บนแผนที่โดยUrbano Montiจากปี ค.ศ. 1587 ซึ่งบางครั้งเรียกว่า Planisphere ของ Monti

ในวิชาตราประจำตระกูล

เซนทอร์เป็นสัตว์ที่พบเห็นได้ทั่วไปในตราประจำตระกูลของยุโรป แม้ว่าจะพบเห็นได้บ่อยกว่าในตราประจำตระกูลของทวีปยุโรปมากกว่าในตราประจำตระกูลของอังกฤษ เซนทอร์ที่ถือธนูเรียกว่าราศีธนู

วรรณกรรม

วรรณกรรมคลาสสิก

ชีวประวัติของนักบุญแอนโธนีผู้ยิ่งใหญ่ที่เขียนโดยเอธานาเซียสแห่งอเล็กซานเดรียเกี่ยวกับพระภิกษุฤๅษีแห่งอียิปต์ได้รับการเผยแพร่อย่างกว้างขวางในยุคกลาง โดยเล่าถึงการพบกันระหว่างแอนโธนีกับเซนทอร์ผู้ท้าทายนักบุญแต่ถูกบังคับให้ยอมรับว่าเทพเจ้าองค์เก่าถูกโค่นล้มไปแล้ว เหตุการณ์นี้มักปรากฏใน The Meeting of St Anthony Abbot and St Paul the Hermit โดยจิตรกรชื่อ Stefano di Giovanni ซึ่งเป็นที่รู้จักในชื่อ "Sassetta" ในสองฉากที่บรรยายถึงการเดินทางของแอนโธนีผู้ฤๅษีเพื่อไปต้อนรับนักบุญพอล ผู้ฤๅษี หนึ่งในนั้นคือการพบกันระหว่างเขากับร่างครึ่งคนครึ่งสัตว์ปีศาจตามทางเดินในป่า

Lucretius ได้ปฏิเสธการมีอยู่ของสัตว์ครึ่งคนครึ่งม้าในบทกวีเชิงปรัชญาของเขาที่เขียนขึ้นเมื่อศตวรรษแรกก่อนคริสตกาลชื่อ On the Nature of Things โดยอ้างอิงจากอัตราการเจริญเติบโตที่แตกต่างกันของกายวิภาคของมนุษย์และม้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาระบุว่าเมื่ออายุได้ 3 ขวบ ม้าจะอยู่ในช่วงวัยเจริญพันธุ์ ในขณะที่มนุษย์ในวัยเดียวกันนั้นยังเป็นเพียงทารกเท่านั้น ทำให้สัตว์ลูกผสมไม่สามารถเกิดขึ้นได้

วรรณคดียุคกลาง

เซนทอร์เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งที่ดันเต้ กวีชาวอิตาลีในศตวรรษที่ 14 จัดให้เป็นผู้พิทักษ์ในอินเฟอร์โนของเขา ใน Canto XII ดันเต้และเวอร์จิล ผู้นำทางของเขา ได้พบกับกลุ่มคนที่นำโดยไครอนและโฟลัส ซึ่งเฝ้ารักษาฝั่งแม่น้ำเฟลเกธอนในวงกลมที่ 7 ของนรก ซึ่งเป็นแม่น้ำเลือดเดือดที่ผู้ก่อความรุนแรงต่อเพื่อนบ้านจะถูกจุ่มลงไปในนั้น และยิงธนูใส่ใครก็ตามที่ย้ายไปยังจุดที่ตื้นกว่าตำแหน่งที่จัดไว้ กวีทั้งสองได้รับการปฏิบัติอย่างสุภาพ และเนสซัสก็พาพวกเขาไปที่จุดข้ามน้ำ ใน Canto XXIV ในวงกลมที่ 8 ใน Bolgia 7 ซึ่งเป็นคูน้ำที่ขังพวกโจรไว้ พวกเขาพบกับคาคัส (ซึ่งเป็นยักษ์ในแหล่งโบราณ) ซึ่งสวมมงกุฏงูและมีมังกรพ่นไฟอยู่บนไหล่ของเขา แต่ไม่ได้พูดคุยกับเขา พวกเขามาเพื่อลงโทษคนบาปที่เพิ่งสาปแช่งพระเจ้า ในพิวร์กาตอริโอของเขา วิญญาณที่มองไม่เห็นบนระเบียงที่หกอ้างถึงคนครึ่งม้า ("คนเมาสวมเสื้อสองชั้นที่ต่อสู้กับธีซีอุส") เป็นตัวอย่างของความบาปแห่งความตะกละ

วรรณกรรมสมัยใหม่

ซีรีส์ The Chronicles of Narnia ของซี.เอส. ลูอิส บรรยายถึงเซนทอร์ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดและสูงส่งที่สุด เซนทอร์แห่งนาร์เนียมีพรสวรรค์ในการมองดวงดาว ทำนาย รักษา และต่อสู้ พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่ดุร้ายและกล้าหาญที่จงรักภักดีต่ออัสแลน ราชาสิงโต เสมอ

ในซีรีส์ Harry Potter ของ J.K. Rowling เซนทอร์อาศัยอยู่ในป่าต้องห้ามใกล้กับฮอกวอตส์ โดยเลือกที่จะหลีกเลี่ยงการติดต่อกับมนุษย์ เซนทอร์อาศัยอยู่ในสังคมที่เรียกว่าฝูงสัตว์ และมีทักษะในการยิงธนู การรักษา และโหราศาสตร์ แต่เช่นเดียวกับตำนานดั้งเดิม เซนทอร์มีนิสัยดุร้ายและป่าเถื่อน

ยกเว้นไครอนแล้ว เซนทอร์ใน Percy Jackson & the Olympians ของ Rick Riordan ถูกมองว่าเป็นนักเที่ยวที่ชอบสังสรรค์และใช้ภาษาแสลงแบบอเมริกันเป็นจำนวนมาก ไครอนยังคงมีบทบาทในตำนานในฐานะผู้ฝึกสอนฮีโร่และมีความสามารถด้านการยิงธนู ในซีรีส์ต่อมาของ Riordan เรื่อง Heroes of Olympus เซนทอร์อีกกลุ่มหนึ่งมีลักษณะเหมือนสัตว์มากขึ้น (เช่น เขา) และปรากฏตัวเป็นผู้ร้ายที่รับใช้ไจแอนท์

ซีรีส์ World of Tiers ของ Philip Jose Farmer (1965) ประกอบด้วยเซนทอร์ที่เรียกว่า Half-Horses หรือ Hoi Kentauroi ผลงานของเขากล่าวถึงปัญหาด้านการเผาผลาญของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้หลายประการ เช่น ปากและจมูกของมนุษย์จะหายใจเอาอากาศเข้าไปได้เพียงพอเพื่อหล่อเลี้ยงทั้งตัวมันเองและร่างกายของม้าได้อย่างไร และในทำนองเดียวกัน มนุษย์จะกินอาหารได้เพียงพอเพื่อหล่อเลี้ยงทั้งสองส่วนได้อย่างไร

ซีรีส์ Fablehaven ของ Brandon Mull นำเสนอเรื่องราวของเซนทอร์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่เรียกว่า Grunhold เซนทอร์ถูกพรรณนาว่าเป็นสิ่งมีชีวิตกลุ่มหนึ่งที่ภาคภูมิใจและถือตนว่าเหนือกว่าสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ หนังสือเล่มที่สี่ยังมีเรื่องราวเกี่ยวกับสายพันธุ์ที่เรียกว่า Alcetaur ซึ่งเป็นมนุษย์ครึ่งกวาง

ตำนานเซนทอร์ปรากฏในนวนิยายเรื่อง The Centaur ของ John Updike ผู้เขียนบรรยายถึงเมืองชนบทในรัฐเพนซิลเวเนียผ่านมุมมองของตำนานเซนทอร์ ครูโรงเรียนท้องถิ่นที่ไม่มีใครรู้จักและถูกกีดกัน เหมือนกับที่ไครอนในตำนานทำกับโพรมีธีอุส ยอมสละชีวิตเพื่ออนาคตของลูกชายที่เลือกที่จะเป็นศิลปินอิสระในนิวยอร์ก

[ 16 ]

[ 17 ]

[ 18 ]

[ 19 ]

[ 20 ]

[ 21 ]

[ 22 ]

[ 23 ]

[ 24 ]

[ 25 ]

[ 26 ]

[ 27 ]

[ 28 ]

[ 29 ]

[ 30 ]

[ 31 ]

[ 32 ]

[ 33 ]

[ 34 ]

[ 35 ]

[ 36 ]

[ 37 ]

[ 38 ]

[ 39 ]

[ 40 ]

[ 41 ]

[ 42 ]

[ 43 ]

[ 44 ]

[ 45 ]

[ 46 ]

[ 47 ]

[ 48 ]

[ 49 ]

[ 50 ]

[ 51 ]

[ 52 ]

[ 53 ]

[ 54 ]

[ 55 ]

[ 56 ]

[ 57 ]

[ 58 ]

[ 59 ]

[ 60 ]

[ 61 ]

[ 62 ]

[ 63 ]

Aphrodite's Lovers & the 72 Demons of Solomon .⋆｡🧛🏻 ˚

✨👇✨ กดรับ Link นิยายรสแซ่บได้ที่ปกทุกปกที่นี่เลยจ้าา ✨👇✨

* ✨👇✨ กดรับ Link นิยายรสแซ่บได้ที่ปกทุกปกที่นี่เลยจ้าา ✨👇✨ *

Wednesday, January 8, 2025

เซนทอร์ | เทพนิยายกรีก